بانک اطلاعات مدیریت شهری ایالات متحده
بخش اول- مشخصات آماری
ایالات متحده آمریکا)United States of America و به اختصار(USA کشوری در آمریکای شمالی، و به پایتختی شهر واشنگتن دیسی است. آمریکا سومین کشور پرجمعیت و چهارمین کشور پهناور جهان است، و از لحاظ نژادی و گوناگونی مردم، متنوعترین کشور جهان شناخته میشود. نظام حکومتی آمریکا در چارچوب قانون اساسی، و بر اساس سیستم جمهوری فدرال بنیان نهاده شدهاست. این کشور در سال ۱۷۷۶ میلادی (۱۱۵۵ ه.خ.)، در پی اعلام استقلال و اتحاد ۱۳ مستعمره سابق بریتانیا شکل گرفت. کشور آمریکا از شرق با اقیانوس اطلس، از غرب با اقیانوس آرام، از شمال با کشور کانادا، و از جنوب با مکزیک همسایه است. این کشور از راه پایگاه دریایی گوانتانامو نیز مرز مشترک اندکی با کوبا دارد. آمریکا همچنین از طریق آلاسکا با روسیه مرز آبی دارد. به علاوه، مجموعهای از جزیرهها، ناحیهها، و مناطق متعلق به آمریکا در سراسر جهان پراکندهاند. این کشور با نامهای دیگری مانند ایالات متحده امریکا، (اِمریکا یا آمریکا) ایالات متحده، اتازونی (برگرفته از واژه فرانسوی États-Unis، به معنای ایالتهای متحد) و ینگه دنیا نیز خوانده میشود. کشور آمریکا دارای زبان رسمی خاصی نیست ولی در عمل انگلیسی آمریکایی نقش زبان رسمی این کشور را دارد. مساحت کل آمریکا ۹.۸۲۶.۶۳۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۳۰۷.۶۶۰.۰۰۰ (برآورد سال ۲۰۰۹) است. واحد پول آمریکا دلار آمریکا (USD)($) و پیش شماره تلفن آن ۰۰۱ است. ایالات متحده آمریکا عضو قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا)، عضو سازمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و عضو گروه هشت است. آمریکا همچنین از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد - که دارای حق وتو هستند - می باشد.
ایالات متحده در یک نگاه
اطلاعات جغرافیایی
مساحت: ۹٬۸۲۶٬۶۷۵کیلومتر
رتبه در جهان از بعد مساخت: ۳
تراکم جمعیت: ۳۳٫۷ کیلومتر مربع
رتبه در جهان از لحاظ تراکم جمعیت: ۱۷۲
جمعیت: ۳۱۴٬۷۲۴٬۰۰۰
زبان رسمی: انگلیسی
دین رسمی: ندارد
پایتخت: واشینگتن دی سی
بخش دوم – مناطق شهری
کشور آمریکا پنجاه ایالت دارد که هر کدام از این ایالات بنا بر سامانه فدرالی حاکم، دارای سطح بالایی از خودگردانی هستند. علاوه بر این ۵۰ ایالت، ناحیه واشنگتن دی سی جزو هیچ یک از ایالات آمریکا نیست و در واشنگتن دیسی|منطقه خودمختار کلمبیا واقع شدهاست. ناحیه کلمبیا در واقع هدیهای بود که مردم ایالت مریلند به همه ملت آمریکا دادند تا مرکز آمریکا یعنی شهر واشنگتن دی سی در آن بنا شود. در زیر شهرهای مهم آمریکا با ذکر جمعیتشان آمده است:
فهرست شهرهای ایالات متحده آمریکا
رتبه
|
شهر
|
جمعیت در محدوده شهری
(۲۰۱۲)
|
ایالت
|
۱
|
نیویورک
|
۸٬۳۳۶٬۶۹۷
|
نیویورک
|
۲
|
لسآنجلس
|
۳٬۸۵۷٬۷۹۹
|
کالیفرنیا
|
۳
|
شیکاگو
|
۲٬۷۱۴٬۸۵۶
|
ایلینوی
|
۴
|
هوستون
|
۲٬۱۶۰٬۸۲۱
|
تگزاس
|
۵
|
فیلادلفیا
|
۱٬۵۴۷٬۶۰۷
|
پنسیلوانیا
|
۶
|
فینیکس
|
۱٬۴۸۸٬۷۵۰
|
آریزونا
|
۷
|
سنآنتونیو
|
۱٬۳۸۲٬۹۵۱
|
تگزاس
|
۸
|
سن دییگو
|
۱٬۳۳۸٬۳۴۸
|
کالیفرنیا
|
۹
|
دالاس
|
۱٬۲۴۱٬۱۶۲
|
تگزاس
|
۱۰
|
سن خوزه
|
۹۸۲٬۷۶۵
|
کالیفرنیا
|
فهرست شهرهای ایالات متحده آمریکا بر پایه جمعیت
رتبه
|
کلانشهر (شهر با احتساب حومه)
|
جمعیت
۲۰۱۲
|
منطقه
|
۱
|
نیویورک-نیوآرک-لانگ آیلند-جرزی سیتی
|
۱۸٬۸۳۱٬۸۵۸
|
آتلانتیک
|
۲
|
لسآنجلس بزرگ
|
۱۳٬۰۵۲٬۹۲۱
|
غرب
|
۳
|
شیکاگو-گری
|
۹٬۵۲۲٬۴۳۴
|
غرب میانه
|
۴
|
منطقه دالاس-فورت وورث
|
۶٬۷۰۰٬۹۹۱
|
جنوب غرب
|
۵
|
هیوستون-شوگرلند-گلوستون
|
۶٬۱۷۷٬۰۳۵
|
جنوب
|
۶
|
فیلادلفیا-کمدن-ویلمینگتن
|
۶٬۰۱۸٬۸۰۰
|
آتلانتیک
|
۷
|
واشینگتن دی. سی-آرلینگتن
|
۵٬۸۶۰٬۳۴۲
|
آتلانتیک
|
۸
|
میامی-فورت لادردیل-وست پالم بیچ
|
۵٬۷۶۲٬۷۱۷
|
جنوب
|
۹
|
آتلانتا
|
۵٬۴۵۷٬۸۳۱
|
جنوب
|
۱۰
|
بوستون
|
۴٬۶۴۰٬۸۰۲
|
نیو انگلند
|
۱۱
|
منطقه خلیج سانفرانسیسکو
|
۴٬۴۵۵٬۵۶۰
|
غرب
|
۱۲
|
دترویت
|
۴٬۲۹۲٬۰۶۰
|
غرب میانه
|
۱۳
|
ریورساید-سن برناردینو-انتاریو
|
۴٬۳۵۰٬۰۹۶
|
غرب
|
۱۴
|
فینیکس-گلندیل-میزا-سکاتزدیل
|
۴٬۳۲۹٬۵۳۴
|
جنوب غرب
|
۱۵
|
سیتل-تاکوما-بلویو
|
۳٬۵۵۲٬۱۵۷
|
غرب
|
بخش سوم- منابع اقتصادی
ایالات متحده آمریکا اقتصاد کاپتالیستی از نوع سرمایهداری انحصاری دارد. ویژگی بارز اقتصاد ایالات متحده آمریکا عبارت است از تسلط انحصارها در رشتههای مختلف، که برمبنای منابع طبیعی فراوان، زیربنای توسعهیافته، تولید انبوه، و مصرف زیاد استوار است. تولید ناخالص داخلی ایالات متحده آمریکا با بیش از ۱۳تریلیون( ۱۳٬۰۰۰ میلیارد دلار) یعنی حدود ۲۰٪ تولید ناخالص جهان، نخستین اقتصاد بزرگ جهان است. از لحاظ حجم مبادلات، ایالات متحده بزرگترین واردکننده، و - پس از آلمان و چین - سومین صادرکنندهٔ بزرگ جهان است. کانادا، چین، مکزیک، ژاپن و آلمان، به ترتیب بزرگترین شرکای تجاری آمریکاهستند. آمریکا در دهه اخیر بزرگترین بدهی جهان را نیز بر شانه داشتهاست.
بزرگترین اقلام صادراتی آمریکا بترتیب تجهیزات صنعتی (۲۹٫۸٪)، ماشینآلات (۲۹٫۵٪)، کالاهای مصرفی غیر اتومبیل (۱۲٫۴٪)، خودرو و تولیدات وابسته (۹٫۳٪)، تولیدات صنایع غذایی (۸٫۳٪)، و تولیدات صنایع هوایی (۶٫۶٪) هستند، در حالی که بزرگترین اقلام وارداتی به آمریکا کالاهای مصرفی غیر اتومبیل (۲۳٪)، سوخت (۲۲٫۱٪)، ماشینآلات (۱۹٫۹٪)، تجهیزات صنعتی (۱۴٫۸٪)، تولیدات خودرو (۱۱٫۱٪)، صنایع غذایی (۴٫۲٪)، و صنایع هوایی (۱٫۷٪) هستند.
اما بزرگترین محصولات تولیدی آمریکا مواد شیمیایی، تولیدات نفتی، فولاد، خودرو، تولیدات صنایع هوایی، ارتباطات، الکترونیک، تولیدات غذایی و مصرفی، و صنایع معدن و چوب هستند. آمریکا همچنین در تولید برق،ظرفیت پالایش نفت، ذخیرههای ذغال سنگ، تولید انرژی بادی،و انرژی هستهای در جهان، رتبه نخست را دارا است. بیشتر چرخهای اقتصادی آمریکا متعلق به بخش خصوصی است، تا جاییکه بخش دولتی فقط ۱۲٫۴٪ تولید ناخالص ملی را سالیانه باعث میشود با اینحال ۷۵٪ تولید ناخالص ملی محصول بخش خدماتی بودهاست. با اینکه تولیدات کشاورزی آمریکا حدود ۱٪ تولید ناخالص ملی این کشور است، همین سطح تولید حدود ۶۰٪ کل تولیدات کشاورزی جهان را تشکیل میدهد.
شاخصهای اقتصادی
|
نرخ بیکاری
|
٪۷/۳ اوت ۲۰۱۳
|
رشد تولید ناخالص داخلی
|
٪۴٫۶ سال ۲۰۱۲
٪۲٫۸ سال ۲۰۱۲
|
تورم شاخص بهای مصرفکننده
|
٪۰٫۱ ۲۰۱۳
|
بدهی
|
۱۶٫۷ هزار میلیارد دلار ۲۰۱۳
|
میزان فقر
|
%۱۵ ۲۰۱۳
|
بخش بهداشت و خدمات اجتماعی با داشتن ۱۶ میلیون نفر شاغل، بزرگترین بخش اشتغال آمریکا را تشکیل میدهد از لحاظ مجموع ساعات کاری در طول سال، آمریکاییها بیشترین تعداد روز در سال را کار میکنند با این حال در مقایسه با کشورهای صنعتی دیگر، از نظر تولید بر حسب ساعات کاری آمریکاییها از برخی کشورهای اروپایی عقبترند. در میان ۵۰ ایالت آمریکا، از لحاظ درآمد سرانه، ایالت نیوجرسی در رتبه اول، و ایالت میسیسیپی در رتبه آخر در مقایسه با ایالات دیگر قرار دارندنزدیک به ۱۳٪ آمریکاییان در زیر خط فقر تعیین شده توسط دولت فدرال قرار دارند و فاصله طبقاتی بین بالاترین و پایینترین قشرها جامعه آمریکا همچنان در حال افزایش است.
بخش چهارم- برنامه ریزی شهری
تحولات شهرسازی در ایالات متحده، تابع ویژگ یهای خاص این کشور بوده است که اهم آن ها عبارتند از: وجود نظام فدرالیسم، تسلط مالکیت خصوصی زمین، نقش اقتصاد آزاد، تسلط اتومبیل و حوم هنشینی، تأثیر جنبش های سیاسی و اجتماعی و غیره. به طور کلی در نظام فدرال آمریکا ارائه بخش مهمی از خدمات عمومی و رفاهی، به عهده دولت های ایالتی و محلی است و برنامه ریزی محلی به عنوان ابزاری ضروری برای پاسخگویی به نیازهای مردم مطرح است. اصولاً اعتقاد به مشارکت همه نیروهای مؤثر در روند توسعه و عمران است. ویژگی برنامه ریزی آمریکایی محدودیت در قدرت تصمی مگیری است، لذا تأیید طرح ها و مقررات روندی قانونی است که برعهده نهادهای قانون گذار و منتخب مردم یعنی شوراها می باشد و اجرای مقررات شهرسازی برعهده اداره شهرسازی دولت محلی است. عناوین ارگان هایی که در مورد مسائل مربوط به برنامه ریزی و منطقه بندی صاحب اختیاراند در هر ایالت ممکن است با دیگری متفاوت باشد و الگوهای مختلفی برای اداره شهرها در نظام مدیریت شهری وجود دارد. در پی گرایش به روش ها و موضوعات کیفی در برنامه ریزی و طراحی شهری آمریکا تحولات مثبت و منفی عمیق در ضوابط منطقه بندی و مقررات کاربری زمین به وجود آمده است. در این نوشتار سعی شده تا نظام برنامه ریزی شهری نیویورک نیز به عنوان یکی از مهم ترین شهرهای ایالت متحده مورد بررسی قرار گیرد. نظامی که منتج شده از یک ساختار شش سطحی است که هر سطح، پشتیبان سطح بالاتر خود است. جهان شهری که در آن نگاه خاص به جایگاه شوراها، کمیته های مربوطه، اهرم های خاص برنامه ریزی شهری و انعطاف دربرنامه ها، طرح ها و قوانین در کنار یکدیگر وظایف برنامه ریزی شهری را محقق می سازند.
بخش پنجم- رشد و توسعه شهری
گروه شاخص های توسعه پایدار شهری در امریکا در ۱۹۹۴ میلادی شکل گرفت. این گروه نقش عمده ای در گسترش شاخص های پیشرفت به سمت اهداف شورای توسعه پایدار داشت. وظایف اصلی این گروه عبارت بود از ایجاد سیستم دسترسی به اطلاعات آسان و کم هزینه (دسترسی الکترونیکی به داده ها و اطلاعات مربوط به شاخص های توسعه پایدار) ، تدوین یک چارچوب تحلیلی برای شاخص های ملی و تدوین یک مجموعه از شاخص های توسعه پایدار ، ارائه گزارش درباره پیشرفت در تدوین شاخص های توسعه پایدار و معرفی یک راهبرد دراز مدت که به واسطه آن تمام سطوح دولتی و سازمان های غیر دولتی و بخش های صنعتی بتوانند در تدوین شاخص های پیشرفت به سوی پایداری همکاری داشته باشند. چارچوب شاخص های توسعه پایدار در امریکا بر پایه موارد ذیل استوار بود:
- بین تعاریف مختلف توسعه پایدار رابطه برقرار شود؛
- بررسی دقیق در یک دوره زمانی طولانی درباره رفاه نسل آینده داشته باشند؛
- در فرآیندهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی تعادل و ثبات ایجاد کنند؛
- مفاهیم مربوط به علوم اقتصادی ، زیست محیطی و علوم اجتماعی را تلفیق کنند؛
- وعده همکاری های گسترده را از ذینفع های مختلف بگیرند.
شاخصهای اجتماعی توسعه پایدار در آمریکا
فصل دستور کار ۲۱
|
شاخصهای نیروهای پیش برنده
|
شاخص وضعیت موجود
|
شاخصهای واکنش
|
مبارزه با فقر
|
نرخ بیکاری
|
نسبت زنان شاغل به مردان شاغل
|
-
|
پویایی و پایداری جمعیت
|
نرخ رشد جمعیت ، نرخ مهاجرت، نرخ زاد وولد
|
تراکم جمعیت
|
-
|
تحصیلات و آموزش
|
-
|
تعداد زنان در بین صد نفر مردان شاغل
|
-
|
حفظ و ارتقاء سلامتی بشر
|
-
|
امید زندگی و نرخ مرگ و میر نوزادان
|
بهداشت ملی مربوط بهGNP
|
توسعه پایدار اسکان بشری
|
نرخ رشد جمعیت شهری، سرانه مصرف سوختهای فسیلی
|
درصد جمعیت محدوده های شهری، سطح اشغال هر نفر
|
هزینه سرانه زیر ساختها
|
منبع : Filho, ۲۰۰۰, p۳۶
شاخصهای اقتصادی توسعه پایدار در آمریکا
فصول دستور کار ۲۱
|
شاخص های نیروهای پیش برنده
|
شاخص وضعیت موجود
|
شاخص های واکنش
|
همکاری های بین المللی جهت توسعه پایدار
|
GDP سرانه و نسبت سرمایه گذاری
|
-
|
-
|
تغییر الگوهای مصرف
|
مصرف سالانه انرژی
|
عمر مفید ذخایر انرژی، ارزش ناخالص اضافه شده به هر بخش
|
-
|
مکانیسم ها و منابع مالی
|
استقراض خالص و کمک های عمومی
|
-
|
هزینه حفاظت محیط زیست به عنوان درصدی ازGDP
|
انتقال فن آوریهای سازگار با محیط زیست
|
سرمایه گذاری مستقیم خارجی
|
-
|
-
|
منبع : Filho, ۲۰۰۹, p۳۸
شاخصهای بنیادی توسعه پایدار در آمریکا
فصول دستور کار ۲۱
|
شاخص های نیروهای پیش برنده
|
شاخص وضعیت موجود
|
شاخص های واکنش
|
تلفیق محیط زیست با تصمیمات
|
-
|
-
|
-
|
علم برای توسعه پایدار
|
-
|
-
|
هزینه تحقیقات و توسعه به عنوان درصدی از GNP
|
اطلاعات در زمینه تصمیم گیران
|
-
|
خطوط تلفن برای هر شهروند
|
-
|
مأخذ: مولدان و بیلهارز، ۱۳۸۱: ۳۶۱
بخش ششم- مدیریت شهری
ایالات متحده مهمترین کشوری است که نخستین پایه مدیریت شهری آن از الگوی انگلستان به وجود آورد . اهمیت این بررسی به این دلیل است که در حال حاضر ایالات متحده از یکی از پیشرفته ترین سیستمهای مدیریت شهری برخوردار است و طبیعتاً آگاهی یافتن از چگونگی گسترش مدیریت شهری در این کشور می تواند زمینه;ای مناسب برای کسب تجربه از اشتباهات و موفقیتها به دست دهد. آشکارترین دلیل تبعیت ایالات متحده از انگلستان در عرصه مدیریت شهری این است که آمریکا سالها مستعمره انگلستان بود و در واقع اساس بسیاری از امور ،;از جمله مدیریت شهری را انگلیسی ها در آمریکا بنا نهادند . تطور مدیریت شهری در آمریکا به چند دوره تقیسم می شود :
- دوره نخست ، زمانی که این کشور مستعمره انگلستان بود
- دوره دوم ، پس از استقلال آمریکا تا آغاز قرن بیستم
- دوره سوم ،; از آغاز قرن بیستم تا کنون .
البته این تقسیم بندی مانند هر تقسیم بندی تاریخی دیگری ، از نظر زمانی تا اندزه ای تقریبی است . مثلاً دگرگونی تحول مدیریت شهر در دوره سوم، از روز اول ژانویه ۱۹۰۰ ( ساعت ۱۲ شب ) صورت نگرفته است. بلکه ویژگیهای این دوره به تدریج از این سال ها تجلی کرده اند .
۱- دوره اول : در این دوره ;که آغاز آن را باید نیمه دوم قرن هفدهم در نظر گرفت ،;به تدریج برزن ها – به شکل برزن های انگلستان، در ایالات متحده رواج یافت. باید در نظر داشت در این دوره که آمریکا مستعمره انگلستان بود، اکثریت ساکنان آمریکا را روستائیان تشکیل میدادند البته روستانشینی در سراسر جهان عمومیت داشت، حتی در انگلستان نیز وضع چنین بود، ولی نسبت به انگلستان ، روستانشینی در آمریکا رواج بیشتری داشت . اکثر مهاجران نوآمده، به قاره جدید روستائیانی بودند که به امید دریافت زمین رایگان و پرداختن به کار کشاورزی راهی قاره جدید شده بودند. این روستائیان عموماً به امور شهری توجه و علاقه;ای نداشتند ، تقریباً صنعتی در این کشور وجود نداشت و روابط بازرگانی محدود بود و گسترش آن به کندی صورت می;گرفت. در این هنگام نخستین شهری که در آمریکا در آن بار Borough یا برزن تشکیل شد نیویورک بود که جمعیتش فقط ۴ هزار نفر بود . به دلیل روستایی بودن قاره جدید ، در تمام دورانی که آمریکا مستعمره انگلستان بود، فرمان رسمی تشکیل شهر تشکیلات مدیریتی برزن ،; فقط در ۲۴ مورد صادر شد. تشکیل برزن به این ترتیب صورت می گرفت که مردم شهر (در واقع معتبران و نخبگان) از نایب الحکومه که معمولاً انگلیسی یا مورد اعتماد انگلستان بود تقاضای تشکیل برزن می;کردند و نایب الحکومه بی تردید پس از مطالعات و بررسیهای لازم، فرمان رسمی تاسیس برزن را صادر می کرد . در این جا نیز مانند انگلستان; هر برزن دارای شورایی بود با این تفاوت که اعضای شورا در آمریکا انتخابی بود و در انگلستان انتصابی اما همگان نمی;توانستند در انتخاب اعضای شورا شرکت کنند . شرکت در انتخابات منوط به مالکیت ملک یا خانه و تایید کلیسا بود و بدین صورت خاص ثروتمندان و متنفذان . هر شورای برزن از دوازده نفر تشکیل می;شد که عبارت بودند از شهردار و اعضای شورای برزن ،;که از این عده ۵ تا ۷ نفر برزنگر و بقیه شوراگر بودند. اعضای شورا از جانب مردم ( برگزیدگان ) و فقط به مدت یک سال به این سمت انتخاب می شدند. ولی انتخاب مجدد آنان بلامانع بود و اغلب اشخاص برای چند دوره متوالی به عنوان اعضای شورای شهر انتخاب می شدند . غیر از شهردار و اعضای شورای برزن ، شخص دیگری که او را Recorder می نامیدند. در مدیریت شهر با معنای محدودی که این امر در آن زمان داشت نقش داشت. رکوردر مسوولیت امور حقوقی و ثبت و ربط املاک شهری را به عهده داشت. علی رغم انتصابی بودن سمت رکوردر، وی از اعضای با نفوذ شورای برزن به شمار می آمد. چون اعضای شورای برزن حقوقی دریافت نمی کردند داوطلبان عضویت در شورای برزن تعداد زیادی نبودند و معمولاً عضویت مال کسانی می شد که متمکن بوده و نیازی به حقوق نداشتند . پذیرفتن عضویت صرفاً خدمتی اجتماعی به شمار می;آمد و حتی اگر در برخی موارد افراد متمکن این عضویت را نمیپذیرفتند مجبور به پرداخت جریمههای میشدند که گاه ایشان پرداخت جریمه را به قبول عضویت ترجیح میدادند. انتخاب شهردار با مردم ( برگزیدگان ) نبود و نایب الحکومه ، شهردار را بدین سمت منصوب می کرد . شهردار، رییس شورای برزن بود و در جلسات شورا هنگامی رای خود را ابراز می کرد که آرای طرفین مخالف و موافق مساوی می شد گرچه اختیارات شهرداری اندک و قدرت شهردار محدود بود، ولی نفوذ وی را نباید نادیده گرفت ، به همین جهت بسیاری از متنفذین شهر به احراز چنین شغلی شائق بودند. شورای برزن نه تنها مسوول وضع مقررات و ضوابط شهری بوده بلکه بر اجرای آن نیز مدیریت و نظارت داشت . برخی از این مقررات بدین شرح بودند :
- ممنوعیت سرعت زیاد در جاده ها – ممنوعیت ورود احشام به جاده ها – ممنوعیت کسب و کار در روزهای تعطیلات رسمی و عمومی – تعیین نرخ معین برای نان و گوشت – رعایت شئون اخلاقی – ضوابط مربوط به تشکیل بازارهای عمومی. امانایب الحکومه حوزه حکمرانی که منصوب مستقیم پادشاه انگلستان بوده، می کوشید در وضع ضوابط و مقررات به شوراهای برزن میدان ندهد. کلیه ضوابط و مقررات نیز می بایست در انطباق با قوانین انگلستان و مجمع عمومی حکومتی ( نهادی شبیه پارلمان ) باشد . از همه مهمتر آن که کلیه ضوابط و مقرراتی که از جانب شوراها وضع و تصویب می شد تنها به مدت یک سال معتبر بود، مگر آن که نایب الحکومه اعتبار آن را برای یک سال دیگر تمدید می;کرد . این کار معمولاً آن قدر به درازا می;کشید که شوراها ترجیح می;دادند ضوابط و مقررات سال گذشته را دوباره وضع و تصویب کنند تا تمدید آن را از نایب الحکومه بخواهند.
بیشتر وقت شوراها به رتق و فتق امور اداری می گذشت و این امر از طریق کمیته;هایی که برای امور مختلف تشکیل می شد، صورت می;گرفت مسوولیت هر کمیته به عهده یکی از اعضای شورا بود و در نتیجه هر یک از اعضای شورای مدیریت بخشی از فعالیتهای شورا را به عهده داشت . البته این امر مستلزم تخصصی خاص و تبحر بسیار نبوده ، زیرا امور نسبتاً ساده بود و وسعت چندانی نداشت گرچه جریان امور سرعتی نداشت اما خوب و روان بود. جالب است که برزنهای اولیه مانند شرکتهای تجاری به برخی امور بازرگانی مانند تشکیل بازار و یا تهیه تسهیلات برای اقامت موقت مسافران می;پرداختند. این فعالیتهای تجاری برزنها ، آنان را از درآمد قابل ملاحظه;ای برخوردار می کرد و جالبتر ان که اموری چون سنگفرش خیابانها و تهیه آب آشامیدنی بعدها جزو وظایف شوراها درآمد ، اما اثری از تامین بهداشت و پرداختن به امور عمومی مانند اطفاء حریق و تامین نظم و امنیت توسط پلیس که امروزه از وظایف مسلم شهرداریها در سراسر جهان می;باشد وجود نداشت .
شهردار ، Recorder رکوردر و برزنگران ، اوقات قابل ملاحظه ای را صرف امور قضایی میکردند و چون مرجع قضایی دیگری در شهر وجود نداشت ، اینان علاوه بر مسوولیتهای مقننه و اداری ، امور قضایی شهر را نیز به عهده داشتند و به اصطلاح ، قاضی امین صلح ( قاضی دادگاه بخش ) بودند دادگاه به ریاست شهردار و با حضور Recorder رکوردر و یک یا دو برزنگر تشکیل می شد که در امور بسیاری قضاوت می کرد و نتیجه به صدور رای می انجامید که پس از تنفیذ دادگاه شهرستان قابل اجرا بود . برخی از اعضای شورای بزرن در عین حال اعضای رسمی دادگاه شهرستان بودند. بدین ترتیب گروهی کوچک ، هم به وضع و تعیین مقررات می پرداختند، هم بر اجرای ان نظارت و مدیریت داشتند و هم بر مسند قضا می نشستند.
۲- دوره دوم : پس از انقلاب آمریکا و استقلال این کشور در ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ ، قوه مقننه ایالات ( مجلسهای ایالتی ) جانشین نایب الحکومه;های دولت انگلستان در تاسیس برزنها شد . فرمان تاسیس برزن به صورت یک قانون ایالتی درامد که می;بایستی به تصویب مجلسه مقننه ایالتی برسد در آغاز ، قانونگذاران ایالتی تمام جزییات ظوابطی را که حکومتهای شهری ( برزنها ) می;بایستی رعایت کنند معین می کردند و این امر طبیعتاً محدودیتهایی را برای اداره کنندگان شهر – اعضای شورای برزنها و شهردار پدید می;آورد. به خصوص آنکه بیشتر نمایندگان مجالس ایالتی در بسیاری موارد از روستاها انتخاب شده بودند و اکثر نمایندگان روستایی نه بدرستی چیزی از زندگی شهری می دانستند و نه بدان توجه لازم داشتند . علی رغم بسیاری مشکلات از جمله بی اعتنایی این نمایندگان به نیاز شهروندان برخی اقدامات سودمند نیز صورت گرفت که گرچه فوراً نتیجه نداد ، اما امکانات بهتری را فراهم آورد . برای مثال شهردار انتصابی ( از جانب نایب الحکومه ) جای خود را به شهردار انتخابی از جانب شهروندان هر شهر داد. اما در جانشین کردن انتخابات به جای انتصاب ، گاه افراط می شد ، به شکلی که اداره شهر تقریباً از اختیار شورای برزن خارج شد و در اختیار روسای بخشهای مختلف شهرداری مرکزی قرار می گرفت که انها نیز با انتخاب مردم به ریاست برگزیده می;شدند. برای مثال روسای اداره نقشه برداری ، اداره مهندسی ، اداره راهها و شوراع ، اداره امور بازارها ، و چند بخش دیگر همه از طریق انتخابات عمومی پستهای خود را احراز می کردند. هر اداره امور خود را مستقلاً انجام می داد و هماهنگی بین آنها وجود نداشت . اقدام خوب دیگر برخوردار ساختن عموم ( سپیدپوستان ) از حق رای بود . پیش از این گفتیم که در روزگار استعمارگری بریتانیا ، فقط متنفذین از حق رای در انتخاب اعضای شورای برزنها برخوردار بودند و این حق محدود به کسانی بود که ملکی را با ارزشی معین مالک بودند و یا کلیسا با اعطای این حق به ایشان مخالفتی نداشت . این محدودیتها به تدریج لغو شد، به طوری که در حدود ۶۰ سال پس از استقلال آمریکا ، حق رای عمومیت پیدا کرد و هر شهروند سپیدپوست آمریکایی وقتی به سن رشد می رسید دارای حق انتخاب بود. در این مورد نیز کار به افراط کشید ، زیرا همانطور که اشاره شد اکثر رای دهندگان و انتخاب شدگان یا روستایی بودند و یا ترتیب روستایی داشتند و با زندگی شهری و فلسفه زندگی دسته جمعی آشنایی نداشتند . نتیجه این عدم آشنایی و بی اطلاعی شهروندان این شد که سیاست بازان حرفه ای فرصتی برای یکه تازی بیابند و از این رو فساد و تباهی در اداره امور شهر و در میان کارگزاران این امور رواج پیدا کرد. مک دانالد می نویسد:در چند دهه بعد از جنگهای داخلی آمریکا حکومت شهرداریها در ایالات متحده به پایین ترین سطح خود از فساد و تباهی رسید داستان حکومت شهری در ایالات متحده در اواخر قرن نوزدهم داستانی شرم اور و نامقبول است سوء استفاده ، فساد و عدم کارایی شهرداریها در این سالها رسم زمانه بود. اما این اوضاع نامطلوب و نابسمان به تدریجد به همت معتمدین و مردم عوض شد و کنترل سیاست بازان از بین رفته و یا تخفیف یافت. شهردار در بسیاری از شهرها قدرت واقعی یافت و انتصاب روسای امور مختلف شهر در اختیار وی قرار گرفت . ابتدا در بستن ، نیویورک، سنت لویس و سپس در بسیاری از شهرهای دیگر شهردار قدرت یافت . در اکثر موارد شهروندان از فساد گذشته بری بودند و به علاوه انتصاب ایشان با رضایت شورای شهر صورت می;گرفت عزل پایوران مهم شهر نیز گرچه در شمار اختیارات شهردار بود اما نیاز به تایید شورای شهر داشت . به علاوه به فشار زعمای شهر که از فساد گذشته ناراضی بودند احراز پست های حساس در شهرداری منوط به کارایی ، لیاقت و تخصص افراد شد ، در حای که در گذشته بدون ضوابط و به ملاحظه زدوبندهای سیاسی این کار انجام می گرفت . به عنوان مثال در سال ۱۸۸۴ قانونی در نیویورک به تصویب رسید که شرایط استخدام در شهرداری و احراز مشاغل کلیدی را تنظیم کرد و این قانون تا میزان قابل ملاحظه ای از فساد گذشته جلوگیری کرد .بهبود وضعیت شهرداریها در ایالات متحده در قرن بیستم ادامه یافت . بخش عمده;ای از نابسامانیهای گذشته که ندانم کاری ، بی تجربگی و نادانی انگیزه آن بود سامان پیدا کرد ، و یا به صورت قابل قبول تری درآمد گرچه زد و بند و ملاحظات غیرموجه همچنان ادامه دارد و اعمال نفوذ و بده بستانهای سیاسی از بین نرفته ولی در مقایسه با گذشته بسیار کاهش یافته است.
حکومت محلی در امریکا، در یک سازمان سیاسی فدرال و در یک چارچوب سیاسی کاملا متفاوت از انگلستان، فرانسه عمل میکند. کارکرد حکومت محلی در چارچوب قانون اساسی، واحدهای فدرال و ایالت معنی دار می شود در حالی که هر ایالت سیستم حکومت محلی قانون اساسی و قوانین حکومتی خاص خود را دارد اما در طول قرن بیستم، ایلات متحده امریکا از سیستم بسته فدرالی به سیستم فدرالیسم دوگانه حرکت کرده و خود را آماده یک سیستم اتکای متقابل می کند. به گونه ای بدنبال سیستم قدرت و مسئولیت با ایالات و حکومت محلی است و هماهنگی و مشارکت در نظام فدرالیسم امریکایی به صورت دو نوع عمده به شرح زیر است:
- هماهنگی و مشارکت بین حکومت فدرال (ملی) با حکومت ایالتی
- هماهنگی و مشارکت در میان ایالت های مختلف.
امروزه حکومتهای محلی در امریکا نقش مهمی را در انجام خدمات مربوط به رفاه اجتماعی بعهده دارند حتی گفته میشود که فعالیت آنها در این زمینه از حکومت فدرال و حکومت ایالات وسیعتر میباشد از جمله خدماتی که در حکومتهای محلی انجام میگیرد پیدا کردن و روشن نمودن علل فقر و تنگدستی و احیا مجدد وضعیت اشخاص است از جمله اقدامات و برنامههای به منظور جلوگیری از به فقرا و توسعه ارتقای کیفی سکونتگاهها میتوان به تامین آب، روشنایی سکونتگاهها، خانه سازی، دفاع، جادهسازی، ایجاد موسسات فرهنگی، ادارات بهداشتی، مبارزه با آلودگی،آتش نشانی، فاضلاب و .. اشاره کرد.
شهردار در ایالات متحده آمریکا بالاترین مقام شهری در بیشتر ایالات می باشد. در ایالات متحده بسته به نوع سیستم و قوانین محلی، انواع مختلف و متفاوتی از شهرداری و اداره ی شهر مشاهده می گردد. شهردار ممکن است بتواند حتی ریاست شورای شهر را به عهده بگیرد ولی قدرت قانون گذاری را ندارد. در این نظام هم اعضای شورا و هم شهردار با آرای مستقیم مردم انتخاب شده ولی شهردار قدرت اجرایی بالایی دارد و همچنین حق “وتو” مصوبات شورا را نیز در اختیار دارد. نوع دیگر حاکمیت شهری در آمریکا مدیریت شورا است که در حال حاضر در برخی از شهرهای آمریکا اجرا می شود و این شورا است که مدیر شهر را بر می گزیند و مصوبات لازم الاجرای شهر را تصویب و ابلاغ می کند.
به طور کلی می توان اذعان داشت که ایالات متحده آمریکا مرکب از ۵۴ ایالت است که هر یک در امور داخلی خود مستقل اند و دولت فدرا تنها در زمینهی امنیت ملی ، حفظ وحدت ایالات ، امور خارجی و در مجموع مسایی که قانون اساسی این کشور مقرر داشته ، مسؤولیت دارد . هر یک از ایالات آمریکا ، مجس قانونگذاری خاص خود دارد . که نمایندگان آنرا مردم انتخاب می کنند. و فرماندار و معاون او نیز در انتخابات عمومی که هر ۴ سال یکبار برگزار می شود، برگزیده می شود . در این چارچوب سیاسی ، شهرداریها نیز که بیشتر متشکل از شهردار و شورای شهر هستند ، با رأی مستقیم شهروندان انتخاب می شوند و میزان تابعیت آنها از قوانین فدرال و قوانین ایالتی معین است . در نظام مدیریت شهری آمریکا شوراها اهمیت بسیاری دارند . مدت عضویت در این شوراها در ابتدا فقط یکسال بود ولی کم کم به ۴ سال افزایش یافت . همراه با عضویت در شورای شهر ، تعداد اعضای آن نیز نسبت به گذشته کاهش یافتند. علت اصلی این دگرگونی ، کارایی بیشتر تعداد نفرات کمتر در ترکیب شورای شهر بود . در نظام مدیریت شهری آمریکا برای اداره ی شهرها ، از شیوه های پیروی می شود که از میان آنها می توان سه الگو را شاخص دانست.
- الگوی شهردار ، شورای شهر ، نوع شهردار کم قدرت
در این الگو شهردار قدرت واختیار چندانی ندارد و کمیسیونها یا هیأتهای که اعضای آنها را مردم یا شورای شهر انتخاب کرده اند به اداره امور شهر اشتغال دارند . اختیار شهردار در انتصاب کارکنان شهرداری محدود است واو باید همه این امور را به تأیید وتصویب اعضای شورای شهر برساند. در مسایلی که نیاز به تصمیم گیری دارد ، شهردار حق وتو دارد ، اما اگر اعضای شورا بر تصمیم خود پافشاری کنند ، دردور دوم رأی گیری ، می توانند وتوی شهردار را خنثی کنند . در این الگو وظیفه ی عمده شهردار نظارت بر تصمیم ها و فعالیت های هیأتهای شهرداری است.
- الگوی شهردار ، شورای شهر ، نوع شهردار پر قدرت
در این الگو ، برخاف الگوی پیشین شهردار اختیارو قدرت بسیار دارد . و مدیریت شهری در اختیار کامل اوست. اواختیار انتصاب رؤسای سازمانهای شهرداری را دارد و در اینم زمینه به مشورت با شورای شهر نیازی ندارد . رؤسای سازمانهای شهرداری ، همگی با نظر و تأئید و تصویب شهردار تصمیم می گیرند . هزینه کردن بودجه ی شهرداری نیز به نظر و تصمیم شهردار بستگی دارد. در تصمیم گیری نیز شهردار حق وتو دارد ، اما شورای شهر مانند الگوی او می تواند با دوسوم آرایی خود وتوی شهردار را در دوره دوم رأی گیری خنثی کنند . در این الگو ، اگر چه شهردار اختیار وقدرت بسیار دارد این قدرت با نظر وتصمیم شورای شهر نظارت ومهار شده است .
- الگوی مدیر شهر
در این الگو، اساس بر آن است که " شهر را باید مانند یک شرکت بازرگانی اداره کرد . از این رو همان گونه که صاحبان سهام یک شرکت برای اداره امورآن ممکن است یک نفر را به عنوان مدیر عامل استخدام کند. شهر نیز باید مدیری در استخدام خود داشته باشد . در این صورت شهردار فقط نقش نمادین می یابد که به عنوان پدر شهر در مراسم وتشریفات شرکت می کند و البته ناظر عالی امور نیز هست در برخی از شهرها از حق وتو نیز برخوردار می باشد . برعکس ، اختیارات و قدرت انجمن شهر افزایش می یابد " .
بخش هفتم- منابع مالی مدیریت شهری
قدرت حکومت محلی در آمریکا، همچون حکومتهای فدرال و دولتی، در سه حوزه جدگانه توزیع شده است: قانونگذاری، اجرایی و قضایی. در این میان شورا مانند مجلس دولتی است و شهردار یا مدیر شهر نیز مانند حاکم و رئیس است. با توجه به نظریه «تفکیک اختیارات»، هر سه بخش، قدرت تعریف شده مشخصی را بدور از دخالتهای غیر منطقی در امور یکدیگر تجربه میکنند. با وجود این، هر سه بخش به عنوان سیستم «نظارت و موازنه» با یکدیگر ارتباط دارند و باید توجه داشت که اختیارات عملی این سه بخش در زمینه حکومت شهری، در قانون اساسی نیز تعریف شده است. شورا به خاطر قانونی بودنش؛ امکان سیاستگذاری، هماهنگ نمودن امور با قوانین دولتی و تنظیم مسائل محلی و شهری را از طریق تصویب قوانین و مقررات داراست. به طور کلی، حاکمیت شورا موارد ذیل را دربرمیگیرد:
- تصویب بودجه شهر؛
- تعریف حیطه قدرت و وظایف کارمندان ارشد شهر و کارکنان؛
- تعیین و تصویب حقوق کارمندان ارشد و دیگر کارکنان؛
- ایجاد شرایط کاری برای کارمندان ارشد و دیگر کارکنان؛
- تداوم سیستم بازنشستگی و مستمری؛
- اعمال سیستم جریمه و مجازات به خاطر عدم رعایت مقررات شهری؛
- انعقاد قراردادها؛
- منظم کردن سیستم تملک، فروش و دیگر اختیارات در مورد اموال منقول؛
- اعمال مالیات در صورتی که قوانین دولتی آن را ممنوع نکرده باشد؛
- کمک به اعمال سیستم مالکیت شهری در مورد خدمات رفاهی و اداره آنها؛
- پذیرش انتقاد در مورد نحوه اداره شهر؛
- اعطای یارانه در استفاده از شبکه راههای عمومی ؛
- دادن جواز به انواع شغلها به منظور کسب درامد و ایجاد نظم ؛
- علاوه بر موارد فوق، شورا این اختیار را نیز دارد که برای آیین نامه داخلی خود از جمله گردهماییها و
- جلسات استماع نظرات، قوانینی وضع کند.
شهردار در واقع، رئیس اجرایی، کارمند ارشد اداری شهر، مسؤول اجرای سیاستهای وضع شده از سوی شورا و بالاخره ناظر بر حسن اجرای قوانین محلی است. شهردار یا مدیر شهر، برخوردار از سیستم شورا ـ مدیر، مسؤول نظارت بر فعالیتهای شهری از جمله نظارت بر فعالیت کارمندان ارشد منصوب شده و دیگر کارکنان است. با توجه به قوانین موجود شهری، شهردار مجاز به استخدام و اخراج کارمندان ارشد منصوب شده و دیگر کارکنان است. همچنین شهردار از اختیارات دیگری نیز به شرح زیر بهرهمند است:
- اجرای قراردادها ؛
- انجام دعاوی حقوقی با رضایت شورا؛
- اداره و یا به عبارت دیگر ریاست نشستهای شورا؛
- دعوت از شورا برای برپایی نشستهای خاص؛
- ارائه گزارش به شورا در مورد مسائل مختلف شهری از جمله مسائل مالی؛
- فعالیت به عنوان رئیس قانونی شهر؛
- تأیید و یا عدم تأیید قراردادهای رسمی و یا قراردادهای منعقد شده با پیمانکاران.
عمده درآمد شهرداری ها در آمریکا از طریق مالیات بر دارایی و هزینه ها ی ثابت، مبادلات مالی بین دولتی (بین حکومتی) ،مالیات بر فروش و درآمد است. از سال ۱۹۸۰ تا کنون روندی حاکم بوده است به این شکل که تمایل دولت مرکزی برای کمک به شهرها کم بوده است. به همین خاطر شهرها به دنبال منابع جدید درآمدی بودند . مالیات بر دارایی ها درآمد عمده و اصلی شهر ها محسوب می شود. برخی شهرها مثل نیویورک بیشتر از بقیه شهر ها تحت فشار ایالت هستند. و برخی شهرها مثل لس آنجلس و شیکاگو نسبت به نیویورک دارای آزادی بیشتری هستند. اندازه شهرها نیز تاثیر زیادی بر نوع وچگونگی استفاده از منابع درآمدی میگذارد. معمولاً هرچه شهر بزرگتر باشد، درآمد ها متنوع تر می شود. مثلاً، در مینسوتا ،طی گزارشی که ارائه شده است تفاوت زیادی در درآمدهای شهرهای بالای ۲۵۰۰ نفر جمعیت و زیر ۲۵۰۰ نفر جمعیت وجود دارد. طبق این گزارش شهرهای زیر ۲۵۰۰ نفر جمعیت بیشتر به درآمد های مبادلات بین حکومتی وابسته هستند و ایالت نقش حمایتی اصلی را در این شهر ها ایفا میکند. شهرهای بزرگ در مینسوتا از روش های درآمدی دیگری استفاده میکنند مانند افزایش مالیات ، امتیاز مالکیت محله های مسکونی و مالیات بر فروش محلی. در مینسوتا شهرهای بزرگ خیلی بیشتر از شهر های کوچک از افزایش مالیات استفاده می کنند. مورد متفاوت دیگر در ایالت تکزاس است ، تگزاس دومین ایالت پر جمعیت بعد از کالیفرنیا است. در شهر های ایالت تکزاس از مالیات بر دارایی زیاد استفاده نمیشود و به جای آن از مالیات فروش و دستمزد استفاده می شود.
منابع درآمد محلی به تدریج با شکست مواجه میشوند
منابع درآمدی که سابق استفاده میشد دیگر قابل اطمینان نیستند به همین دلیل شهر ها به دنبال منابع درآمدی جدید هستند، مانند ایجاد سازمان های غیر انتفاعی
خصوصی سازی خدمات
در جاهایی با محدودیت های زیاد علاقه و انگیزه برای واگذاری خدمات به بخش خصوصی بیشتر میشود. شهرهای فیلادلفیا، آتلانتا و شیکاگو در واگذاری خدمات به بخش خصوصی بسیار موفق عمل کردند
درآمد شهرداریهای ایالت جرجیا
شهرداریهای ایالت جرجیا بر اساس قانون اساسی ایالت مجاز هستند برای تامین درآمد مالیات بر دارایی را از شهروندان اخذ کنند. این مالیات به اموالی مانند زمین و ساختمان ، اموال شخصی مثل اتوموبیل ، قایق ، ماشین آلات و دستگاهها، کالاهای لیست شده در یک کار تجاری، و داراییهایی مثل: اوراق رهن و وام و ... تعلق میگیرد.
انواع دیگر مالیات : شهرها در ایالت جرجیا مجاز هستند که مالیات هایی را برای برق، گاز، تلفن، تلویزیون، و سایر خدمات مشابه دریافت کنند. شهرها همچنین می توانند مالیات هایی بر نوشیدنی های الکلی، حق بیمه، هتل ها و متل ها ،و شرکت هایی که وسایل نقلیه کرایه میدهند وضع کنند. درآمد های غیر مالیاتی در ایالت جرجیا: سایر منابع درآمدی شامل : جریمه ها، پول و غرامتی که به عنوان ضمانت در دادگاه گذاشته میشود، دستمزد دادگاه ها . شهرداریها میتوانند از شهروندان بابت خدماتی مانند آب ، فاضلاب، جمع آوری زباله ، و تفریحات و سرگرمی هزینه هایی را دریافت کنند. شهر ها همچنین مبالغی را از دولت دریافت می کنند. و همچنین می توانند از دولت وام بگیرند.
بخش هشتم- نوآوریهای شهری
دولت های محلی ایالات متحده برای به آزمایش گذاشتن سیاست های زیست محیطی نوآورانه در موقعیت مناسبی قرار دارند. دلیل اول، این است که آنها در مقایسه با دولت های بزرگتر ایالتی یا فدرال دیوان سالاری کمتری دارند. دلیل دیگر این است که آنها به مردم و کسب و کارهایی که در این شهرها زندگی و فعالیت می کنند، نزدیکتر هستند. دلیل آخر نیز این است که دولت های محلی می توانند به سرعت مقررات مصرف انرژی را به عنوان بخشی از کُدهای ساختمانی، عملیات ترابری، یا روش های دفع زباله که همگی از عوامل موثر بر انتشار گازهای گلخانه ای هستند، تحت تأثیر قرار دهند. در سال ۱، شیکاگو در این اقدام گام پیش گذاشت و بر فراز ساختمان ۱۱ طبقه ای تالار شهر خود (مقر دولت این ایالت) یک باغ پشت بامی ساخت. پیش از آن دمای این پشت بام در روزهای گرم بسیار بالا می رفت، اما اکنون که گیاهان این باغ گرما را منعکس کرده و سایه ایجاد می کنند، دمای هوای این پشت بام به نصف مقدار قبلی کاهش یافته است. در نتیجه قبض برق سالانه این ساختمان حدود ۱ هزار دلار کاهش یافته است. امروز شیکاگو در پشت بام ساختمان های چندین طبقه خود دارای ۴۱۸ هزار متر مربع فضای سبز است. باغ های پشت بامی به استفاده مجدد از آب باران پرداخته و بخشی از آلاینده های موجود در هوا را جذب می کنند. ساختمان های چندین طبقه شیکاگو با بیش از ۱ساختمان سازگار با محیط زیست که بسیاری از آنها بام هایی با فضای سبز دارند، چشم انداز شیکاگو را به عنوان یک پیشگام در کشور در زمینه ساختمان های سبز تبدیل کرده اند.
بخش نهم- کیفیت زندگی شهری
عنوان کیفیت زندگی شهری بر اساس عواملی مانند عملکرد آموزشی مدارس و دانشگاهها، فضای سبز و سازگاری فرهنگی اعطا شده است. اگر از افراد مختلف در امریکا بپرسید که کدام شهر را برای زندگی ترجیح می دهند همه آنها شهری را انتخاب می کنند که در آن شغل مورد نظر خود را داشته باشند و با توجه به هزینهها زندگی خوبی داشته باشند. اما اگر مشکلی برای پرداخت هزینه نداشته باشید چه محلی را انتخاب میکردید؟ چه میشد اگر در شهری زندگی میکردید که از نظر فرهنگی، مدارس، تفریحات سالم و فضای سبز بسیار غنی و از لحاظ فناوری پیشرفته باشد و در عین حال کمترین میزان جرم و جنایت در آنها وجود داشته باشد؟ شاید بسیاری از امریکاییها اولین پاسخشان نیویورک یا سان فرانسیسکو باشد، اما این شهر ها با همه جذابیتی که دارند بهترین شهر آمریکا نیستند. وب سایت اینترنتی بیزینس ویک ماهها وقت صرف کرد و اطلاعاتی را جمع کرد که به کمک آن می توان بهترین شهر امریکا را برای زندگی تعیین کرد. ما در این تحقیقات به یک سری معیار های مثبت که در کیفیت زندگی تاثیر گذار هستند از قبیل تعداد رستوران ها، رانکینگ مدارس و دانشگاهها و همچنین تعداد تیم های ورزشی دانشگاهی و حرفه ای و همچنین مقدار زیادی اطلاعات دیگر مورد توجه بوده اند تا نتیجه نهایی بدست آید. اما برنده کدام شهر است؟ این شهر رالی مرکز ایالت کارولینای شمالی است. برای بسیاری از ساکنین این شهر خیلی شگفت انگیز نیست که رالی به عنوان بهترین شهر در سرتاسر ایالات متحده انتخاب شود. رالی از نظر فرهنگی جذابیت های زیادی دارد در این شهر دانشگاههایی واقع اند که به مثلث تحقیقات معروفند و عبارتند از: دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، دانشگاه دوک و دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل. و در کنار امتیازات بسیاری که در این شهر یافت می شود می توان به ۸۶۷ رستوران، ۱۱۰ بار و ۵۱ موزه اشاره کرد. و همینطور رالی شهری است که در آن پیشرفته بودن را می توان احساس کرد، مدارس خوب و بیش از ۵۰/۵۰۰ متر مربع فضای سبز که چند برابر فضای سبز سرانه شهر هایی مانند نیویورک و لوس آنجلس است، همینطور رالی شهری است که شب های خاطر انگیزی را می توان در آن گذراند. آخر هفته ها از کنسرت و اپرا گرفته تا مسابقات ورزشی حرفه ای و غیر حرفه ای و بیش از۲/۷۰۰ متر مربع بازار روز که کشاورزان در آن محصولات خود را ارئه می دهند. رالی جمعیتی فقط در حدود چهارصد هزار نفر و وسعتی در حدود ۳۷۰ کیلو متر مربع دارد. البته رالی مانند سان فرانسیسکو مرکز تکنولوژی دنیا یا مانند بوستون بزرگ ترین مرکز برای تحصیلات عالی و فوق عالی یا مانند نیویورک کلان شهری که ۲۴ ساعت شبانه روز در حرکت و جنب و جوش باشد نیست اما همه این شهر ها آمار جرم و جنایت بالایی دارند پارک های آنها در حال ازبین رفتن هستند، میانگین سطح سواد در این شهر ها پایین است و دیگر امتیازات منفی که به راحتی مزایای آنها را می پوشاند را در رالی نمی بینید.
به کمک بلومبرگ وب سایت بیزینس ویک ۱۶ عامل را برای رده بندی استفاده کرد: تعداد رستوران ها، تعداد موزه نسبت به نفر، تعداد دانشگاه ها، کتابخانه ها و تیم های ورزشی، همینطور میزان درآمد، میزان فقر، بیکاری، عملکرد مدارس دولتی، درصد جمعیت دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر، مساحت فضای سبز و پارک های موجود به ازای هر هزار نفر ساکن شهر و کیفیت هوا. عوامل مثبت بیشتر در این رده بندی تاثیر گذار بوده اند به عنوان مثال هزینه مسکن در یک شهر بزرگ می تواند بسیار بالا باشد ولی در این رده بندی به آن توجه نشده است. در رده بندی جهانی هم بعد از رالی شهر های بعدی آرلینگتون و هونولولو در اسکاتلند هستند و شهر بزرگ و معروفی مانند نیویورک در رده چهاردهم ایستاده است لس آنجلس در رده سی و پنجم و شیکاگو در رده هفتاد و پنجم است. از شهر های بزرگی که رتبه بهتری بدست آورده اند سن دیه گو است که در جایگاه هفتم قرار گرفته و واشنگتن دی سی که کمتر از ششصد هزار نفر جمعیت دارد در جایگاه ششم قرار دارد و البته با توجه به اینکه بعضی از فاکتور های سنجش به صورت سرانه جمعیتی تعیین شده است نمی توان آنها را از نظر تعدادی هم برتر دانست.
پارکی که در آن شهری واقع شده است
بسیاری از ساکنین یک شهر به شلوغی خیابان ها و پر جنب و جوش بودن شهر خود افتخار می کنند. اما رالی با اینکه شهری پر جنب و جوش است ولی آرامشی خاص در آن حاکم است که بخاطر فضای سبز وسیع و فوق العاده آن است و آنرا با عنوان «پارکی که شهری در میان آن قرار گرفته» توصیف می کنند. در خیابان ها و بازار زمانی که پیاده روی می کنید نمای زیبایی از درختان آب نما ها و جویبار ها خواهید دید که بسیار دلنشین است. یک پنجم افراد در این شهر بین ۲۰ تا ۳۰ سال هستند. (بر اساس آمار سال ۲۰۱۰).
در این شهر جو فرهنگی دانشگاه های بزرگ حاکم است و آموزش بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ این جامعه است. و موزه های محلی نقشی اساسی در فرایند آموزش دارند. بیشتر افراد در این شهر برای رفت و آمد رانندگی می کنند اما سرویس اتوبوس های شهری برای همگان در دسترس است و حتی در مرکز شهر این سرویس به صورت رایگان ارائه می شود.کیفیت بالای زندگی همراه با توسعه روزافزون کسب وکار در این منطقه باعث شده افراد بیشتری برای سکونت به این شهر مهاجرت کنند. و از نظر سرعت افزایش جمعیت از برترین شهر ها در امریکاست.
رشد اقتصادی
بیشتر مردم شهر در سیستم آموزشی دولتی وغیر دولتی کار می کنند. تکنولوژی به روز، تکنولوژی دفاعی، بیوتکنولوژی، و شاخه های علوم زیستی و تکنولوژی های پاک و هوشمند همچون ستون هایی اقتصاد این منطقه را به گردش درآورده اند. در دوران بحران اقتصادی در ایالات متحده بی کاری در رالی به ۷.۶ درصد رسیده افزایش یافت اما این نرخ بیکاری از نرخ متوسط بیکاری در امریکا یعنی ۹.۱ درصد کمتر بود.حتی در اقتصاد بحرانی کنونی شرکت هایی در رالی در حال توسعه هستند که از آن جمله می توان شرکت نرم افزاری کلاه قرمز را نام برد که ۵۴۰ شغل جدید ایجاد کرده است. این کمپانی در گذشته بدنبال شهر های دیگری هم برای محل استقرار خود بوده است اما مدیر اجرایی این شرکت می گوید رالی بهترین امتیازات را به ما ارائه کرد. او می گوید: یک سیستم آموزشی عالی بسیار خوب در این شهر این امکان را به شما می دهد که بهترین استعداد ها را شناسایی و استخدام کنید. هزینه های زندگی در این شهر نسبتا پایین است. هزینه سکونت در این شهر نسبت به شهر های مشابه بسیار پایین است و شرایط برای کسب و کار در این ایالت بسیار عالی است. وایتهرست که از سال ۲۰۰۸ به این شهر مهاجرت کرده است می گوید در این شهر بسیاری از امکاناتی را که در یک کلان شهر یافت می شود می توانید بیابید او اضافه می کند زندگی در اینجا فوق العاده است. حال چنانچه بخواهیم نگاهی کلی به برآورد کیفیت زندگی در شهرهای ایالات متحده بپردازیم با توجه به ردهبندی شهرها در چارچوب آموزش، امنیت، حمل و نقل، تامین اجتماعی، درآمد سرانه،سلامت و درمان، آب و هوا، اوقات فراغت ، توانایی خرید و ۲۹ شاخص دیگر ارایه شده توسط موسسه منابع انسانی مرکر ( به انگلیسی Mercer Human Resource Consulting ) می توان داده های جدول زیر را ارایه نمود:
رتبه در ۲۰۱۲
|
رتبه در ۲۰۱۰
|
شهر
|
امتیاز در سال ۲۰۱۰
|
۲۸
|
۳۱
|
هونولولو
|
۱۰۳٫۱
|
۲۹
|
۳۲
|
سان فرانسیسکو
|
۱۰۳٫۰
|
۳۵
|
۳۷
|
بوستون، ماساچوست
|
۱۰۲٫۲
|
۴۲
|
۴۵
|
شیکاگو
|
۱۰۰٫۳
|
۴۳
|
۴۵
|
واشینگتن، دی. سی
|
۱۰۰٫۳
|
۴۴
|
۴۹
|
نیویورک
|
۱۰۰٫۰
|
۴۴
|
۵۰
|
سیاتل
|
۹۹٫۸
|
-
|
۴۹
|
پیتسبورگ
|
-
|
بخش دهم- سیاستهای کارآفرینی
سابقه طولانی امریکا درتوسعه کارآفرینی باعث توانا بودن بخش خصوصی این کشور در انجام بسیاری ازبرنامههای توسعه کارآفرینی شده است. قانونگذاری ایالات متحده آمریکا برای حمایت ازکارآفرینان اقتصادی با تصویب قانون وکسب و کارهای کوچک به عنوان قدیمی ترین سابقه سیاستگذاری و برنامهریزی دولتی برای توسعه کارآفرینی محسوب میگردد . . .
دپارتمان مذکورکه به طورخلاصه SBA small business administration نامیده میشود. به عنوان مدافع و محافظ منافع کسب و کارهای کوچک و کارآفرینان اقتصادی درنظام حکومتی ایالات متحده آمریکا برنامههای متعددی رادرسطوح ملی ومحلی ودرجهت بهبود موقعیت این گروه ازکسب وکارها وکارآفرینان به اجرا گذاشته است.
SBA
یک سایت اختصاصی با آدرس Http://www.sba.ogv برروی اینترنت داردکه علاوه بر تامین اطلاعات کامل درمورد sba ومراکز وابسته منبع منحصر به فردی نیزبرای کارآفرینان اقتصادی داخل این کشورمحسوب میگردد. همانند کتابخانهای الکترونیکی , منابع نوشتاری متعددی را درخصوص سیاست ها و برنامههای توسعه کارآفرینی درایالات متحده آمریکا دردسترس قرار میدهد. این گزارش با استفاده ازاطلاعات موجود برروی سایت تهیه شده است وطی مراجعه به آن اسناد متعددی جهت استفاده دراین گزارش به داخل کشور منتقل میشود که فهرست کتاب شناختی آنها درانتهای گزارش ارائه شده است.
اهداف SBA
- تسهیل موفقیت برای کسب و کارهای کوچک
- تحویل درSBA وتبدیل آن به تشکیلاتی مناسب با مقتضیات قرن آینده
- مساعدت به افراد وکسب وکارها بحران ها ومخاطرات طبیعی واقتصادی
- هدایت کسب وکاردرمشارکت برای کارگیری بیکاران
- حفاظت ازمنابع کسب وکارهای کوچک درآمریکا درنظام حکومتی این کشور
برنامه های SBA
۱- برنامه های تامین مالی
- برنامه تضمین وام
- وام های کوچک
- برنامه وام دهندگان مجازوتوجیهی
- برنامه بازارضمانت نامه ها (Secondary Market)
- برنامه وام حداقل کاغذ بازی (Loan Low Documentation)
- وام های کوتاه مدت
- برنامه تشخیص صلاحیت اولیه متقاضیان وام
- برنامه تغییردرکسب وکارهای دفاعی
- برنامه کمک به کسب وکارهای فردی
- برنامه تامین سرمایه درگردش صادراتی
- برنامه وام تجارت بین المللی
- وام های حرفه جوئی درانرژی
- وام های کنترل آلودگی
- وام کمتراز۲۵۰۰۰ دلار برای کسب وکارهای بسیارکوچک ومتوسط موسسات غیرانتفاعی
۲- برنامههای حمایت ازسرمایهگذاری
- برنامه شرکتهای سرمایه گذاری
- شبکه الکترونیکی سرمایه گذاران خیر
- تضمین بیمه نامهها وسپرده ها
- برنامه قراردادهای دولتی
- برنامه های تحقیق وتوسعه
- تحقیقات نوآوری درکسب وکارهای کوچک
- انتقال تکنولوژی به کسب وکارهای کوچک
- مشاوره وآموزش های کاربردی
- مراکزتوسعه کسب وکارهای کوچک
- مراکزاطلاعاتی کسب وکارهای کوچک
- هیات خدماتی مدیران بازنشسته
- خدمات اطلاعات کسب وکارها
- اتاق مشاوره
- انتشارات
- اطلاع رسانی کامپیوتری
- حمایت های زمان بحران
- برنامه کمک به گروه های ویژه
- برنامه کمک به بازنشستگان
- برنامه حمایت ازصادرکنندگان
- حمایت ازبومیان
- حمایت ازکارآفرینان با قدرت اقتصادی کم
- حمایت اززنان کارآفرین
- حمایت ازکارآفرینان ساکن درمناطق کم توسعه
تجارت ایالات متحده آمریکا در توسعه کارآفرینی
تعداد واقعی کسب وکارها درآمریکا برای SBA نامشخص است. ولی گمان میرود بین ۱۳ تا ۱۶ میلیون کسب وکاردرامریکا وجود دارد که کسب وکارهای کوچک ۹۹% ازکل شرکت ها را تشکیل میدهند و۵۲% ازکارکنان شاغل دربخش خصوصی را دراستخدام خود دارند. ۹۶% ازکل صادرات متعلق به این کسب وکارها است . حدود ۳۵% ازقراردادهای دولتی توسط کسب وکارهای فوق اجرا میشود. به دلیل قدمت سیاستگذاری جهت توسعه کارآفرینی دراین کشور, استانداردهای متعددی برای تعیین حدود ومشخصات شرکت های کوچک ومتوسط ازیکدیگروازشرکت های بزرگ تدوین شده است. مطالعه این استانداردها نشان میدهد:
۱- این استانداردها درطول زمان ثابت نبوده ومرتبا مورد بازبینی واصلاح قرار میگیرند.
۲- این استانداردها درحوزه های مختلف تعاریف یکسانی ندارند وبسته به زمینه کاری این کسب وکارها, استاندارد آنها متغییراست. تقسیم بندی کسب وکارهای کوچک برحسب اوضاع وویژگی های مالکان وکارآفرینان میباشد. به این معنی که توجه سیاستگذاران توسعه کارآفرینی دراین کشوربرارائه انواع حمایت ها به کارآفرینانی است که به دلایل تاریخی یا جنسی یا نژادی وجغرافیایی نسبت به سایرکارآفرینان ازموقعیت مشابهی برخوردارنمی باشند. در یک جمع بندی ازتجارب این کشوردرزمینه توسعه کارآفرینی میتوان اظهارداشت که اصولا سیاست های توسعه کارآفرینی درایالات متحده آمریکا برای بسترسازی ومتناسب کردن محیط اقتصادی گذاشته میشود. به طورکلی سیاستهای این کشور را درزمینه توسعه کارافرینی میتوان درمحورهای زیرتفکیک نمود:
- سیاستهای حمایت وپشتیبانی مالی
- سیاستهای حمایت وپشتیبانی اطلاعاتی
- سیاستهای آموزشی
- شبکه سازی
- تحول اداری
بخش یازدهم- حمل و نقل شهری
بر اساس مطالعه اخیر مؤسسه پرایس واترهاوس کوپرز (PWC) انگلستان در زمینه حمل و نقل عمومی طی سال ۲۰۱۴، وضعیت حمل و نقل عمومی کلان شهرهای بزرگ دنیا مورد بررسی واقع شده است. شهر نیویورک به همراه چهار شهر اروپایی دیگر در بین ۱۰ شهر اول فهرست قرار دارد. سیستم حمل و نقل شیکاگو در ایالت ایلینویز، یکی از اصلیترین شبکههای حمل و نقل کشور آمریکا به شمار می آید که در جایگاه ۱۴ این فهرست قرار دارد. شهر سان فرانسیسکو در جایگاه ۴ قرار داشته است.
NYCDOT نیز متولی بخش اعظم زیرساختهای حمل و نقل نیویورک است که مسئولیت تعمیرات روزانه معابر شهری، بزرگراهها، پلها و پیاده روها را داراست. همچنیین مسئولیت نصب، تعمیر و نگهداری تابلوها و علائم راهنمایی و رانندگی، چراغهای راهنمایی و روشنایی معابر به عهده این معاونت میباشد. علاوه بر رسیدگی به امور آسفالت معابر و پر نمودن چالهها نصب و تعمیر پارکومترها و مدیریت تسهیلات گسترده پارکینگهای شهرداری نیز به عهده DOT است.
بهرهبرداری از حمل و نقل آبی Staten Island و پلهای عظیم بر روی رودخانه و خلیج نیویورک نیز به عهده این مجموعه است. مسئولیت سایر موارد مربوط به حمل و نقل نظیر ارائه خدمات آموزشی خاص در زمینه حمل و نقل، صدور مجوزهای مربوط به وسایل نقلیه و ساختمانها، حفظ ایمنی حرکت وسایل نقلیه، دوچرخه و عابرین پیاده هم با DOT است.
هدف شهرداری نیویورک دستیابی به "نیویورک شهری سبز" است که با کاهش ۳۰ درصدی اثرات گلخانهای تولید شده در شهر نیویورک تا سال ۲۰۳۰ برقرار میگردد تا بتوان گام بزرگی در بهبود کیفیت زندگی در این شهر برداشت. این مهم با احداث و بهبود مسیر ویژه دوچرخه اختصاصی بخصوص در نواحیای که خودروهای پارک شده مانعی برای حرکت ترافیک میباشد، توسعه و بهبود مسیرهای ویژه اتوبوس با دادن اولویت به اتوبوسها در چراغهای راهنمایی در طول مسیر و ایجاد میادین محلی برای عابرین پیاده در فضاهایی از شهر که با حذف خودروها امکان ایجاد فضای سبز ایجاد میشود.
حمل و نقل عمومی و مالکیت خودرو:
در بین شهرهای آمریکا نیویورک بخاطر استفاده گسترده مردم شهر از حمل و نقل عمومی متمایز شده است. از نظر کمی ۵۴.۲ درصد از کارکنان و کارمندان این شهر برای رفتن به سر کار خود از حمل ونقل عمومی استفاده میکنند. یک سوم کل استفاده کنندگان از حمل ونقل عمومی در آمریکا و یا دو سوم از کل مسافرین حمل و نقل ریلی درون شهری در آمریکا در نیویورک و یا حومه آن زندگی میکنند. نیویورک تنها شهری در آمریکا است که بیش از نیمی از ساکنین آن دارای اتومبیل شخصی نیستند این نسبت در منطقه مرکزی شهر (منهتن) به بیش از ۷۵ درصد میرسد. از طرفی میانگین زمان سفر حومهای در نیویورک بیشترین مقدار(۳۹ دقیقه) در بین تمام شهرهای آمریکا است.
محیط زیست:
نیویورک بخاطر نسبت بالای استفاده از حمل و نقل عمومی، بهترین شهر در شهرهای آمریکا به لحاظ مصرف انرژی بشمار میرود. امروزه میزان مصرف روزانه بنزین در این شهر برابر متوسط مصرف ملی در دهه ۱۹۲۰ است. به لحاظ نرخ بالای استفاده از حمل ونقل عمومی، نیویورک در سال ۲۰۰۶ در حدود ۱.۸ میلیارد گالن سوخت صرفه جویی داشته است قیمت آن بیش از ۴.۶ میلیارد دلار میباشد. نیویورک نیمی از این صرفه جویی عظیم را بابت سیستم گسترده حمل و نقل عمومیاش بدست آورده است. با این صرفه جویی در مصرف سوخت بیش از ۱۱.۸ میلیون تن دی اکسید کربن کمتری وارد هوا شده است.
سیستم حمل ونقل نیویورک و بافت متراکم آن علاوه بر مزایای فوق محاسن دیگری نیز داشته است. طبق بررسیهای متخصصین دانشگاه کلمبیا در بررسی ۱۳ هزار نفر از پنج منطقه این شهر متوجه شدند که رابطه مستقیم و معناداری بین محل زندگی افراد و سلامت عمومی این افراد وجود دارد. کارکنانی که در منطقه پرتراکم (که دارای نواحی پیادهروی مناسب هستند) زندگی میکنند در مقایسه با سایر همشهریانشان بطور محسوسی شاخص BMI (شاخص توده حجمی- نسبت وزن به قد) پایینتری دارند. سه ویژگی محیط شهری شامل زندگی در منطقه با کاربری مختلط مسکونی- تجاری، زندگی در نزدیکی ایستگاه مترو یا اتوبوس و زندگی در مناطق پر جمعیت و متراکم رابطه معنا داریی با شاخص BMI افراد دارد.
مترو نیویورک:
متروی نیویورک با ۴۶۸ ایستگاه در حال بهرهبرداری ۳۶۹ کیلومتر مسیر یکی از قدیمیترین و گرانترین سیستمهای حمل و نقل عمومی جهان بشمار میرود.
این سیستم در روزهای کاری بطور متوسط بیش از ۵ میلیون مسافر (سالانه ۱.۵۶۲ میلیارد مسافر)را جابجا میکند. و بعد از شهرهای توکیو، مسکو، بمبئی، سئول حائز رتبه پنجم بیشترین جابجایی مسافر در دنیا میباشد.
کرایه پایه ۲ دلار است که با توجه به مسافت طی شده افزایش مییابد. این کرایه توسط کارت الکترونیکی مخصوصی بنام "متروکارت" دریافت میگردد و تا دو ساعت استفاده از سایر خطوط مترو و یا اتوبوس با یکبار پرداخت کرایه پایه امکانپذیر است.
آزادراهها و بزرگراههای نیویورک:
در نیویورک بزرگراههای ایالتی و بین ایالتی زیادی وجود دارد که با توجه به رودخانه و خلیجی که در این منطقه وجود دارد، پلهای بزرگ و عظیمی نیز برای ارتباط آنها مورد استفاده قرار میگیرد. این پلها از شاهکارهای مهندسی در دنیا محسوب میشود. ساخت و تعمیر و نگهداری از این آزاد راهها و پلهای عظیم هزینه هنگفتی را نیاز دارد که توسط بخش حمل و نقل نیویورک DOT این هزینه تامین میگردد.
بخش دوازدهم- توریسم شهری
سیاست ایالات متحده در حوزه توریسم شهری، جذب سالانه ۱۰۰ میلیون گردشگر تا پایان سال ۲۰۲۱ است. این در حالی است که طی سال ۲۰۱۳ بیش از ۷۰ میلیون مسافر و گردشگر از سراسر دنیا به شهرهای آمریکا سفر نموده و این گردشگران تنها در این مدت بیش از ۱۸۰ میلیارد دلار هزینه کردند. درآمد حاصل از گردشگری برای اقتصاد آمریکا که در تلاش است تا از بحران مالی سال های گذشته خود دوری کند، بسیار حیاتی تلقی می شود. در مراسم افتتاح پروژه ملی و طبیعی کوه های اورگان (Organ Mountains-Desert Peak ) و در حضور رئیس جمهور آمریکا این مهم عنوان شد که آثار اقتصادی مثبتی که مناطق طبیعی آمریکا بر جوامع محلی دارد حایز اهمیت بسیار است و قیمت گذاری بر روی جنگل ها و کوهها و تاریخ فرهنگی ممکن نیست، اما این نکته مشخص است که پارک های طبیعی اثرات اقتصادی مثبتی دارند. بر این اساس و درجه اهمیت موضوع، طی سال ۲۰۱۲ میلیون ها بازدید کننده از این مناطق طبیعی دیدار کرده اند که این امر ۵۰ میلیارد دلار برای اقتصاد های محلی سود داشته و ۹۰۰ هزار شغل ایجاد نموده است. بدین ترتیب گردشگرانی که به این مناطق می آیند و در آنجا کوه نوردی می کنند، اردو می زنند و یا حتی به ماهیگیری مشغول می شوند، زمینه مناسبی برای اشتغال زایی و در نتیجه رشد اقتصاد شهری آمریکا فراهم می سازند.
بخش سیزدهم- مدیریت پسماند شهری
در آمریکا تلاشها برای کاهش زبالههای خانگی و تجاری تحت نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA) انجام میشود. امروزه آمریکا ۲۸ درصد زبالههای خود را بازیافت میکند که این میزان در ۱۵ سال گذشته تقریباً ۲ برابر شده است. بازیافت انواع خاصی از زبالهها در این کشور افزایش بیشتری داشته است: ۴۲ درصد کاغذها، ۴۰درصد بطریهای پلاستیکی نوشابههای غیرالکلی، ۵۵ درصد قوطیهای آلومینیومی نوشیدنیها، ۵۷ درصد بسته بندیهای استیل و ۵۲ درصد سایر اشیا هم بازیافت میشوند. ۲۰ سال پیش تنها یک برنامه جادهای زباله در آمریکا وجود داشت. این میزان در سال ۱۹۹۸ به ۹۰۰۰ برنامه جادهای و ۱۲ هزار مرکز بازیافت زباله رسید. در سال ۱۹۹۹ بازیافت و تغییر کاربری زبالهها مانع ورود ۶۴ تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زبالهها شد. میزان بازیافت زبالهها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از ۹ درصد زبالهها بازیافت میشود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و ۵ ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از ۴۰ درصد است. اما امریکا هنوز نتوانسته و یا نخواسته است برای زبالههای اتمی خود اماکن ذخیره سازی مناسب دائمی در داخل خاک خود بسازد. بعد از حادثه به وجود آمده در نیروگاه اتمی فوکوشیمای ژاپن و آلودگی حاصل از آن، موضوع زباله های اتمی در کشورهای دارای فناوری های مربوطه به خصوص در آمریکا مورد توجه قرار گرفته است. آمریکا ۳۰ سال است که تلاش می کند برای زباله های اتمی خود پایگاه های ذخیره سازی مطمئنی بسازد ولی هنوز موفق نشده و با مخالفت مردم خود مواجه بوده و نیروگاه های اتمی زباله های خود را در حومه خود نگه می دارند. مقدار بسیار بیشتری از مقادیر اعلام شده نیز به صورت قاچاق و از مسیرهای غیر قانونی از این کشور خارج می شود که تا ۵۰ درصد مقادیر اعلام شده نیز برآورد می شود. آمریکا همچنین تا هشتاد درصد زباله هایی که به آنها اقلام دست دوم الکترونیکی نام داده است را نیز از محدوده سرزمینی خود خارج می کند امریکا یکی از کشورهای فعال در امر مدیریت پسماند است. از سال ۱۹۷۸ میلادی تاکنون که قانون کنترل و حفاظت از محیط زیست در امریکا تصویب شد مساله مدیریت پسماند در این کشور جدیتر دنبال شده است. بر طبق این قانون پسماندهای موجود در کشور به دو رده کلی تقسیم میشود پسماندهای خطرناک و پسماندهای غیر خطرناک. در سال ۲۰۱۰ میلادی ۴۳ میلیون تن پسماند خطر ناک در امریکا تولید شده است که نسبت به سال ۱۹۹۰ میلادی حجم آن بیش از چهار برابر شد. آمار نشان میدهد در سال ۱۹۹۰ میلادی پسماندهای خطرناک سهم بسیار اندکی از پسماندهای موجود در امریکا را تشکیل میداد و با توسعه صنعت و زندگی ماشینی بر حجم پسماندهای خطرناک اضافه شد. پسماندهای خطرناک شامل پسماندهای نفتی و اسیدی، پسماندهای بیمارستانی و پسماندهای ناشی از مواد مورد استفاده در واحدهای صنعتی و شیمیایی است. پسماندهای غیر خطرناک هم گستره بسیار وسیعی دارد که یکی از مهمترین بخشهای آنها پسماندهای خشک است. در سال گذشته ۲۴۵.۷ میلیون تن پسماند خشک در امریکا تولید شد که سرانه تولید پسماند خشک در این کشور را به ۱۸۰۰ پوند رسانید. آمار نشان میدهد طی بیست سال گذشته حجم تولید پسماند خشک در امریکا ۱۲ درصد رشد کرده است در حالیکه نرخ رشد تولید پسماند خطرناک در این سرزمین برابر با ۳۶ درصد بوده است.
روشهای مدیریت پسماند در امریکا:
آمار دقیقی در مورد سهم بازیافت پسماندها در امریکا با استفاده از روشهای مختلف وجود ندارد ولی آنچه مسلم است این است که در سال ۲۰۱۴ میلادی ۳۸ درصد از پسماندهای امریکا بازیافت میشد در حالیکه در سال ۱۹۹۰ میلادی نرخ بازیافت در این کشور برابر با ۱۶.۲ درصد بود. در سال گذشته نرخ خاکسترسازی زبالهها در این کشور بسیار کم بود زیرا سردمداران امریکا بر این باور بودند که گازهای متصاعد شده حاصل از سوزاندن پسماندها و تبعات منفی آن روی محیطزیست بسیار زیاد است. از طرف دیگر هزینه خاکسترسازی پسماندها در کارخانههای محصوص بسیار زیادتر از هزینه مدفون کردن آنها بود و به همین دلیل سهم بیشتری از پسماندهای غیر خطرناک در این کشور دفن میشد. آمار نشان میدهد ۵۰ درصد از زبالههای شهری در امریکا دفن میشود و نرخ دفن زباله در این کشور سه برابر ژاپن است. مهمترین دلیل آن هم وجود فضای کافی برای دفن زبالهها است. به گزارش بنیاد مطالعه و تحقیقات محیطزیست در امریکا ۶۳.۵ درصد از زبالههای جامد در امریکا مدفون میشود و تنها ۵.۳ درصد از آنها از طریق خاکسترسازی از بین میرود. البته از مجموع زبالههای جامدی که در این کشور جمعآوری میشود تنها ۲۵.۷ درصد از آنها قابل بازیافت است و در مراحل مختلف تولید از آنها استفاده میشود. اما برای مدفون کردن زبالههای خطرناک در امریکا قوانین سختگیرانهای وجود دارد. مثلا باید زمینی که برای مدفون کردن زباله استفاده میشود کاملا زیرسازی شده باشد و با لایههای بتونی چندین بار اطراف آن از محیط خارج جدا شده باشد. از طرف دیگر سیستم ممانعت از نشت پسماندها به خارج از محیط و سیستم اخطاردهنده در صورت نشت از اطراف این محفظه نیز در محل تعبیه میشود. ولی برای پسماندهای غیرخطرناک این تمهیدات لازم نیست. لازم به ذکر است برای پسماندهای صنعتی و خطرناک در کشور ژاپن این قوانین به شدت ذکر شده در امریکا اجرا نمیشود. هزینه مدیریت پسماند در امریکا: هزینه مدیریت پسماند در امریکا کمتر از کشور ژاپن است. بر طبق مطالعات انجام شده توسط مرکز مطالعات و آماردهی حذف پسماندها متوسط هزینهای که دولت برای نابود کردن پسماندها متحمل میشد برابر با ۴۰ دلار امریکا به ازای هر تن پسماند بود. این هزینه برای دفن کردن زبالهها است و هزینه خاکسترسازی ۲۰ دلار به ازای هر تن بیشتر است. البته در مناطق شمالی امریکا هزینه دفن زباله به ۶۳ دلار به ازای هر تن هم میرسد ولی این بیشترین هزینهای است که برای مدیریت پسماند در این کشور صرف میشود. بر طبق این گزارش هزینه مدیریت پسماند در امریکا بین ۱۵ دلار تا ۶۰ دلار به ازای هر تن در مناطق مختلف است و دلیل این گستره وسیع قیمتی هم تفاوت در کیفیت خدمات رسانی است. هزینه پایین مدیریت پسماند در امریکا سبب شده است تا در سالهای گذشته تعداد زیادی شرکت در این بخش فعال شوند. شرکتهای خصوصی که با گذشت کمتر از ده سال از حضورشان در بازار درآمدهای کلانی بدست آوردند و حتی موفق شدند وارد بورس شوند. این مساله نشان میدهد که امریکا از یک تهدید که ایجاد زباله تبعات منفی آن روی محیطزیست است توانسته فرصتی ایجاد کند و درآمد کلانی هم کسب نماید. مسولیت مدیریت پسماند: در امریکا مدیریت پسماند توسط بخش خصوصی انجام میشود و دولتهای محلی تنها در بخش مدیریت پسماندهای جامد فعالیت میکنند. در سال گذشته میلادی سهم بخش خصوصی در مدریت پسماند در امریکا ۵۹ درصد و سهم بخش دولتی ۴۱ درصد بود. در حالیکه در سال ۱۹۹۰ میلادی بخش دولتی بیش از ۵۰ درصد کار را بر عهده داشت. در آمریکا تلاشها برای کاهش زبالههای خانگی و تجاری تحت نظر آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا (EPA) انجام میشود. امروزه آمریکا ۲۸ درصد زبالههای خود را بازیافت میکند که این میزان در ۱۵ سال گذشته تقریباً ۲ برابر شده است. بازیافت انواع خاصی از زبالهها در این کشور افزایش بیشتری داشته است: ۴۲ درصد کاغذها، ۴۰درصد بطریهای پلاستیکی نوشابههای غیرالکلی، ۵۵ درصد قوطیهای آلومینیومی نوشیدنیها، ۵۷ درصد بسته بندیهای استیل و ۵۲ درصد سایر اشیا هم بازیافت میشوند. ۲۰ سال پیش تنها یک برنامه جادهای زباله در آمریکا وجود داشت. این میزان در سال ۱۹۹۸ به ۹۰۰۰ برنامه جادهای و ۱۲ هزار مرکز بازیافت زباله رسید. در سال ۱۹۹۹ بازیافت و تغییر کاربری زبالهها مانع ورود ۶۴ تن زباله به محل دفن یا مراکز سوزاندن زبالهها شد. میزان بازیافت زبالهها در ایالات مختلف آمریکا متفاوت است. در آلاسکا، وایومینگ و مونتانا کمتر از ۹ درصد زبالهها بازیافت میشود در حالی که در نیویورک، ویرجینیا و ۵ ایالات دیگر میزان بازیافت بیش از ۴۰ درصد است. آمار نشان میدهد در سال گذشته میلادی ۵۴۴.۷ میلیون تن پسماند جامد در امریکا جمعآوری شد که بخش خصوصی بازیافت سهم بزرگی از آن را بر عهده داشت. به عبارت دقیقتر در سال گذشته بخش خصوصی مدیریت پسماند ۶۹.۷ درصد از زبالهها که معادل ۳۷۶.۹ میلیون تن میشد را بر عهده داشت و بخش دولتی تنها مدیریت ۳۰.۸ درصد از پسماندها را انجام داد. واگذاری این مسولیت به بخش خصوصی خود راهکاری برای کاهش ایجاد پسماندها در کشور و ایجاد فرصتهای شغلی تازه در این سرزمین بود. از طرف دیگر مدیریتی پسماندهای صنعتی و خانگی کاملا بر عهده بخش خصوصی است. مدیریت پسماند در این کشور صنعتی دنیا درآمد کلانی را برای شرکتهای فعال در این زمینه ایجاد میکند. در سال گذشته میلادی بزرگترین شرکت فعال در این صنعت شرکتی با عنوان Waste Management Inc. بود که دفتر اصلی آن در هیوستون امریکا است و درآمدی بالغ بر ۱۶ میلیارد دلار بدست آورده است. دومین شرکت فعال در این بخش شرکت خصوصی و بسیار مطرح Allied waste industries, Inc. است که درآمد آن برابر با ۷.۶ میلیارد دلار بود. شرکتrepublic services در سال قبل درآمدی بالغ بر ۴.۳ میلیارد دلار و شرکتVeolia Environmental Services North America Corp بیشتر از دو میلیارد دلار درآمد کسب کرد. آمار نشان میدهد درآمد ده شرکت بزرگ فعال در بخش مدیریت پسماند در امریکا ۶۰ برابر شرکت Daiseki است که برترین شرکت فعال در امر مدیریت پسماند در ژاپن است و در مقایسه با درآمد ده شرکت برتر فعال در این بخش در کشور ژاپن ۱۳ برابر است. در سال گذشته میلادی کل درآمدی که از مدیریت پسماند در امریکا نصیب فعالان این صنعت شد بالغ بر ۸۶ میلیارد دلار بود و این درآمد در کشور ژاپن بیش از ۶۳ میلیارد دلار بود. نکته مهم این جاست که سهم اعظم این درآمد نصیب شرکتهای برتر خصوصی در این دو کشور شده است.
منابع:
- مولدان،بدریج،بیلهارز،سوزان، شاخص های توسعه پایدار،ترجمه نشاط حداد تهرانی و دیگران ،تهران ، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست، ۱۳۸۱.
- سیرتحول مدیریت شهری در سایرکشورها، مجری:دکتر مزینی، ناشر: مرکز مطالعات برنامه ریزی شهری.
- فریدون وردی نژاد- الگوی حکومت های محلی در کشور آمریکا
- گزارش سالیانه سازمان حمل و نقل شهر نیویورک (۲۰۱۲)
- Filho ,W.L, Dealing with Misconception on the concept of sustainability. International journal of suatainability in higher Education. Vol ۱ no ۱, ۲۰۰۰.
- http:/www.ireconomy.ir
- U.S waste management inc Report ۲۰۱۲
- http://www.georgiaencyclopedia.org/nge/Article.jsp
- http://www.citymayors.com/finance/finance_uscities.html
- http://www.pwut.ac.ir
- http://www.tohidsamadi.blogfa.com/post/۱۱۷ |