بانک اطلاعات مدیریت شهری کشور انگلستان
بخش اول- مشخصات آماری
انگلستان نام نیمه جنوبی جزیره بریتانیای کبیر و یکی از چهار بخش کشور پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. این منطقه از شمال با اسکاتلند و از غرب با ولز هم مرز است و مهم ترین و عمده ترین جزء تشکیل دهنده کشور بریتانیا است. مرزهای آبی این کشور در شمال غرب دریای ایرلند، در جنوب غرب دریای سلتی و در شرق دریای شمال هستند، و در جنوب نیز کانال مانش آن را از اروپای قاره ای و کشور فرانسه جدا می کند. انگلستان دارای بیش از یک صد جزیره کوچک و بزرگ است که ازجمله آن ها می توان به جزیره وایت و جزیره من اشاره کرد. شهر لندن پایتخت انگلستان و درعین حال پایتخت پادشاهی بریتانیا است. پرآب ترین رود انگلستان، رود تیمز است که از میان شهر لندن می‌گذرد و به دریای شمال می ریزد. مساحت این کشور ۱۳۰٬۳۹۵ کیلومترمربع و جمعیت آن ۵۱٬۴۴۶٬۰۰۰ نفر است.
انگلستان در یک نگاه
نوع حکومت: مشروطه سلطنتی
زبان:انگلیسی
واحد پول: لیره یا پوند انگلیس
وسعت:۲۴۱۷۶۰ کیلومترمربع
مذهب:۵۵% انگلستان ، ۱۲% کاتولیک ، ۱ % یهودی
شهرهای مهم: لیورپول ، منچستر ، بیرمنگام ، برادفورد.
بخش دوم- مناطق شهری
کشور انگلستان بزرگترین بخش بریتانیای کبیر (مرکب از ولز، اسکاتلند، ایرلند و جزایر شمالی) چهار پنجم جمعیت بریتانیا را تشکیل می دهد. طبق آمار بدست آمده، جمعیت انگلستان بر ۵۸ میلیون نفر (چهاردهمین کشور جهان) بالغ گردیده و تراکم جمعیتی آن ۲۲۸/۸ نفر در هر کیلو متر مربع می باشد. ۹۰ درصد مردم کشور ساکن شهرها بوده و پرجمعیت ترین شهر کشور (شهر لندن) بالغ بر۶ /۱۲ درصد از جمعیت کشور را در خود جای داده است. ازجمله دیگر شهرهای پرجمعیت کشور می توان به شهرهای بیرمنگام ، گلاسکو، لیدز، شفیلد، لیورپول ، منچستر، برادفورد، ادینبورگ، بریستول و بلفاست اشاره نمود. از لحاظ توزیع سنی، ۲۳/۹ در صد افراد کمتر از رده سنی ۱۴ سال ، ۵۶/۸ درصد به رده های سنی ۵۹-۱۵ سال و ۱۹/۳ درصد افراد رده های سنی بالاتر از ۶۰ سال تعلق دارد. متوسط عمر مردان ۶۸/۹ سال و زنان ۷۰/۱ سال می باشد. نرخ زاد و ولد نیز ۱۱/۸ در هزار، نرخ مرگ و میر ۱۱/۷ در هزار و نرخ رشد جمعیت ۳% درصد می باشد. نرخ مرگ و میر نوزادان نیز ۱۴ در ۱۰۰۰ می باشد. اکثریت نژاد جمعیت کشور به سفید پوستان تیره های انگلیسی (۸۱/۵درصد)، اسکاتلندی(۹/۶ درصد)، ایرلندی (۲/۴ درصد)، ولزی (۱/۹ درصد) آلستری(۱/۸ درصد) تعلق دارد. عمده جمعیت خارجیان کشور که بر ۵ در صد از جمعیت کل بالغ می گردد، به کشورهای مشترک المنافع بریتانیا تعلق دارد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، آمار مهاجرت به این کشور به میزان قابل توجهی نیز افزایش یافت. اکثر مهاجرین کشور به سرزمین های تحت سلطﺔ انگلستان نظیر افریقا، هندوستان، پاکستان و سایر قسمت های آسیا تعلق دارند. اکثریت جمعیت کشور ازجمله پیروان کلسیای (انگلستان) (۵۵ در صد) ۱۲ درصد کاتولیک و ۱% یهود می باشند. کاتولیک ها بزرگترین گروه اقلیت کشور محسوب می گردند و این در حالی است که گروه هایی از مسلمانان، یهودیان و هندوها نیز در این کشور به سر می برند. عمده جمعیت شهرنشین انگلستان در شهرهای لندن، منچستر، لیورپول، بیرمنگام، شفیلد و گلاسکو مستقر می باشند.
بخش سوم- منابع اقتصادی
زغال سنگ که در صنعت تولید برق به کار می رود مهم‌ترین ماده معدنی آن است. نفت و گاز طبیعی که در مراکز صنعتی، تجاری و مسکونی به مصرف می رسند، و منیزیم، فسفات – مس و آنتیموان از دیگر منابع آن است. سالانه ۲.۳ میلیارد کیلو وات برق از این کشور به دیگر کشورها صادر می شود. (آمارهای سال ۲۰۰۴) تولید نفت در این کشور ۲/۰۷۵میلیون بشکه در روز است و مصرف داخلی آن ۱/۸۲۷ میلیون بشکه. روزانه ۱/۹۵۶ میلیون بشکه نفت که به نفت برنت مشهور است از این کشور صادر می شود. انگلیسی ها همچنین روزانه ۱/۶۵۴ میلیون بشکه نفت وارد کشورشان می کنند که معمولا همین نفت است که در این کشور برای مصرف داخلی به کار می رود. شرکای تجاری انگلستان دربخش صادرات آمریکا ۱۳/۹درصد، آلمان ۱۰/۹درصد، فرانسه ۱۰/۴درصد ، ایرلند ۷/۱ درصد ، هلند ۶/۳ درصد، بلژیک ۵/۲ درصد و اسپانیا ۴/۵ درصد است. آنچه انگلستان صادر می کند شامل کالاهای تولیدی، سوخت، مواد شیمیایی و دارویی، غذا، نوشیدنی و تنباکوست. مهم ترین شرکای تجاری انگلیس در بخش واردات آلمان ۱۲/۸ درصد، آمریکا ۸/۹ درصد، فرانسه ۶/۹درصد، هلند ۶/۶ درصد ، چین ۵/۳ درصد، نروژ ۴/۹ درصد و بلژیک ۴/۵ درصد است. تولید ناخالص داخلی آن در سال ۲۰۱۲ میلادی بر اساس اعلام بانک جهانی ۱/۹۲۸ تریلیون دلار بود. ۷۵ درصد این تولید در بخش خدمات است و ۲۴/۱ درصد آن در بخش صنعت. سرمایه صندوق ذخیره ارزی آن در سال ۲۰۱۲ میلادی ۴۷/۰۴ بیلیون دلار برآورد شد. ۳۰/۴۸میلیون نیروی کار دارد و نرخ بیکاری در این کشور ۲/۹ درصد است. ۱۷ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می کنند.
بخش چهارم- نظام برنامه ریزی شهری
نظام برنامه‌ریزی که در انگلستان در سال ۱۹۴۷ بنا نهاده شد، کلیت خود را تاکنون حفظ کرده است، گرچه تغییرات معدودی بنابر ضروریات به این نظام وارد شد. در پی تصویب قوانین حکومت‌های محلی در سال های ۷۴ -۱۹۷۲ و سازمان دهی حکومت‌های محلی به صورت دو سطحی، مسئولیت تهیه طرح های محلی را به عهده گرفتند. با این وجود شوراهای بخش موظفند طرح های خود را به تایید شوراهای کانتی برسانند. شوراهای کانتی نیز برای تایید طرح های ساختاری خود نیازمند تایید دپارتمان محیط زیست هستند. در پی طولانی شدن مراحل تهیه طرح‌ها و در نتیجه به هنگام نبودن این طرح ها، در سال ۹۱ - ۱۹۹۰ قانون جدیدی در انگلیس به تصویب رسید که براساس آن تهیه طرح های محلی برای شوراهای بخش اجباری شد و این طرح ها باید از طرح های ساختاری بالا دست تبعیت کنند. همچنین صدور مجوز ساخت و ساز نیز باید براساس طرح های محلی صورت گیرد. انگلستان فاقد قانون اساسی است و فقط قوانین پارلمانی هستند که وظایف و فعالیت های حکومت‌های محلی را تعیین و مشخص می کنند. براساس این قوانین، طرح های توسعه تهیه شده و جهات توسعه کنترل می شوند. لیکن طرح های محلی یک سند قانونی نبوده و تصمیم در مورد صدور مجوز ساخت و ساز فعالیتی اداری است و نمی توان به تصمیمات شورا و یا طرح ها در دادگاه اعتراض کرد بلکه اعتراضات باید محدود به روند برنامه‌ریزی شود.
نظام برنامه ریزی فضایی
در سطح ملی در انگلستان برنامه‌ریزی فضایی وجود ندارد. دپارتمان محیط زیست با انتشار کتابچه های راهنما، سیاست‌های ملی و منطقه ای کشور را تعیین می کند. دولت سرمایه گذاری در پروژه هایی نظیر مدارس، بیمارستان ها، خانه سازی دولتی یا ساخت راه آهن، بنادر، فرودگاه ها و غیره را براساس برنامه های بخشی انجام داده و کنترل می کنند. به علاوه دولت کنترل زیادی روی مکانیابی تاسیسات صنعتی و شهرهای جدید دارد.
در سطح منطقه‌ای نیز در انگلستان برنامه‌ریزی سیستماتیک وجود ندارد. تنها بنابر ضرورت با همکاری چندین کانتی، طرح‌های منطقه ای تدوین می شود. از سوی دیگر دولت با انتشار «راهنمای برنامه‌ریزی منطقه ای»، سیاست های محلی منطقه ای را برای استفاده حکومت های محلی مشخص می کند. اجرای سیاست ها و قوانین دولت مرکزی بیشتر به وسیله حکومت های محلی انجام می شود حکومت‌های محلی چنانچه قبلا اشاره شد در انگلیس از دو سطح تشکیل شده اند. سطح کانتی (county) و سطح بخش (districts). کانتی ها (۴۷ واحد) بالاترین سطح حکومت محلی در انگلیس را تشکیل می دهند. وظیفه کانتی ها در زمینه برنامه ریزی فضایی، تهیه طرح های ساختاری (Structure plans) است که به طور عمده دولت مرکزی با الهام از سیاست های بالادست ملی و منطقه ای، چارچوبی تمام و کلی برای طرح های پایین دست بخشی فراهم می سازد. به علاوه شوراهای کانتی وظیفه تصویب طرح های محلی زیردست و نیز طرح های توسعه کانتی ها را که ترکیبی از طرح های ساختاری، طرح های زیست محیطی و سیاست ها است ،برعهده دارند. تا قبل از سال ۱۹۷۴ مسئولیت طرح های محلی (Local Plan) بر عهده شورای کانتی و شورای کلانشهر بوده است. این طرح ها که براساس طرح های ساختاری تهیه می شوند، تفصیلی تر بوده و با نقشه و متن، کنترل توسعه و ساخت و ساز را برای شورای بخش امکان پذیر می سازند. بعد از سال ۱۹۷۴ و انجام اصلاحات و ایجاد دو سطح برنامه ریزی و مدیریتی در حکومت های محلی در انگلیس، مسئولیت تهیه طرح های ساختاری بر عهده شورای کانتی ها و مسئولیت تهیه طرح های محلی بر عهده شورای بخش گذارده شد. با این وجود برای شوراهای بخش که رده های پایین تر حکومتی محلی به حساب می آیند، پیروی از سیاست های طرح های ساختاری و همچنین کسب تاییدیه از سوی شورای کانتی ها الزامی به حساب می آید. به علاوه براساس قوانین جدید تهیه طرح های محلی برای شوراهای بخش بر خلاف گذشته الزامی شده است. علاوه بر این، تصمیمات در مورد کنترل توسعه و ساخت و ساز بر خلاف گذشته باید حتما براساس طرح های محلی صورت گیرد. مگر اینکه شرایط چیز دیگری تحمیل کند، در روند تهیه و بررسی طرح ها، نیز مشاورت با نهادهای دولتی، غیردولتی و مردم، به عنوان اقدامی ضروری تلقی شده است. در نواحی کلانشهری لندن و دیگر کلانشهرهای انگلستان، شوراهای ناحیه شهری اخیرا اقدام به تهیه طرح های توسعه واحد (Unitary Development plan)، کرده اند که در واقع ترکیبی از طرح های ساختاری و طرح های محلی است. در انگلستان طرح های ساختاری به تصویب وزیر دپارتمان محیط زیست می رسد. در حالی که طرح های محلی تنها نیازمند تصویب سطوح بالاتر حکومت محلی، یعنی شوراهای کانتی و یا شوراهای کلان هستند.
نقش حکومت های محلی و مردم در تهیه و بررسی طرح ها
وظیفه تهیه طرح های محلی بر عهده حکومت های محلی است. در تهیه طرح ها، شوراها در مورد پیش طرح برنامه خود با نهادهای مختلف در مراحل مقدماتی کار مشورت می کنند. میزان مشورت بستگی به تهیه برنامه ای جدید و یا مرور آن دارد. بنابر رهنمودهای وزیر محیط زیست، شوراها باید به طور وسیعی با مردم محل مشورت کرده، نظرات آنها را در برنامه های خود انعکاس دهند. اصولاً شوراها در تهیه برنامه های توسعه برای مشارکت دادن مردم و نهادهای غیر دولتی، مراحل زیر را به صورت الزامی طی می کنند:
.۱ مرحله ارایه مقدماتی
پس از انجام مشورت ها مدت زمانی لازم است تا شورا نظرات را مورد بررسی قرار داده و به صورت پیش طرحی آماده سازد. لیکن وقتی پیش طرح آماده شد، در ادارات شورا و کتابخانه های عمومی در معرض دید عموم قرار می گیرد. در این مرحله شورا به ارایه لیست سازمان ها و نهادهایی که با آنها مشورت کرده و اقداماتی که برای تبلیغ برنامه خود به انجام رسانده است. در این مرحله مردم ۶ هفته فرصت دارند تا درباره پیش طرح ارایه شده اظهار نظر کنند.
.۲ بررسی عمومی “Examination In Public – EIP” و رسیدگی به برنامه محلی “The local plan inquiry”
۶ هفته پس از مرحله ارایه مقدماتی، شوراها موظف به انجام مرحله بررسی عمومی (EIP) برای «برنامه های ساختاری» و یا انجام مرحله رسیدگی برای «برنامه های محلی» و «برنامه های توسعه واحد»، هستند. بررسی عمومی از سوی یک هیات اداره می شود. در حالی که رسیدگی به برنامه های محلی بر عهده یک بازرس است. هم هیات مورد نظر و هم بازرس مستقل از شورا بوده و از سوی وزیر دپارتمان محیط زیست، منصوب می شوند. شورا «بررسی عمومی» را به منظور بررسی مشکلات ناشی از پیشنهادات برنامه ساختاری انجام می دهد و این وظیفه بر عهده شوراست که چه مسایلی مورد بحث قرار گرفته و از کدام افراد دعوت شده است. ولی مردم نیز حق اظهارنظر در این انتخابات را دارند.
به علاوه، شورا وظیفه تشکیل جلسه «رسیدگی به برنامه محلی» به منظور بررسی مخالفت ها یا پیشنهادات «برنامه محلی» و «برنامه های توسعه واحد» را برعهده دارد. افراد نظریات خود را در مدت ۶ هفته اظهار می کنند. در طی برگزاری این جلسات، نظرات آنها مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. در صورتی که این افراد قادر و یا تمایل به حضور شخصی نداشته باشند، می توانند نظرات خود را از طریق پست ارسال کنند. شورا فرد خاصی را برای پاسخگویی به این نظرات در ساعت های اداری می گمارد. به علاوه شورا یک کارمند برنامه ریزی را برای کمک به بازرس و یا هیات بررسی عمومی در نظر می گیرد. اغلب مردم برای تاثیرگذاری بیشتر، نظریات و پیشنهادات خود را به صورت گروهی و در قالب تشکل ها و احزاب و اصناف به سمع و نظر مسئولان طرح ها می رسانند.
.۳ مرحله منتشر کردن تغییرات
بعد از مرحله بررسی و رسیدگی، بازرس و هیات، گزارش خود را به شورا ارسال می کند. شورا موظف است این نکات و هر گونه تغییرات دیگری را که در طرح روی می دهد، منتشر کند. بعد از آن افراد محلی، ۶ هفته دیگر به منظور اظهارنظر مجدد، فرصت خواهند داشت. به علاوه افراد می توانند در مورد اینکه شورا تغییرات پیشنهادی در گزارش بازرسان را ملحوظ کرده است یا خیر، اظهار نظر کنند.
.۴ مرحله تصویب برنامه
معمولا شورا مرحله تصویب برنامه را بدون تشکیل جلسه بررسی عمومی و یا رسیدگی به انجام می رساند. هر گاه شورا تمایل به تغییرات دیگری نیز داشته باشد، در آن صورت افراد محلی امکان اظهارنظر و آشنایی با این تغییرات را نیز نخواهند داشت، در غیر این صورت، شورا برنامه را تصویب خواهد کرد. مردم می توانند در پایان کار با پرداخت هزینه اندکی، پیش طرح برنامه و یا برنامه نهایی را از ادارات وابسته به شورا تهیه کنند.
بخش پنجم- رشد و توسعه شهری
طرح لندن به خلاف دو طرح جامع پاریس و آمستردام بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم تهیه می شود، این طرح بر اساس شناخت دقیق شهر و اصولی که کمیسیون بارلو برای برنامه ریزی و طرح ریزی محدوده لندن و اراضی مجاور آن تدوین می کند، تهیه می گردد. در طرح لندن بزرگ که توسط سرپاتریک ایبر کرامبی تهیه می شود شکل فیزیکی توسعه متحدالمرکز و استخوان بندی تاریخی آن در قرن سیزدهم حفظ می شود و سیاست اصلی طرح، تقویت شبکه حمل و نقل سریع از طریق شاهراه حلقوی برای جابجایی سریع، پیرامون حلقه سوم شهر لندن است. علاوه بر این، تقویت خطوط راه آهن و مترو، احداث ۸ فرودگاه درکنار شهرهای اقماری و همچنین سیاست های زیر مدنظر قرار می گیرد:
• کاهش صنایع و اشتغال صنعتی در محدوده لندن واراضی مجاور آن.
• کاهش جمعیت در لندن بزرگ
• ایجاد مراکز جدید جمعیتی در نزدیکی لندن
• حفظ اهمیت بندر لندن و کنترل قیمت زمین و نوسانات آن توسط طرح
• ایجاد شهرهای اقماری در محدوده های پیرامونی شهر.
بخش ششم- مدیریت شهری
ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﻮﺭﺍ- ﻣﺪﻳﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﺭﮔﺎﻥ ﺍﺻﻠﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺤﻠﻲ،ﺷﻮﺭﺍﻱ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﻱﺁﻧﻬﺎ (ﺑﻴﻦ ۶۰ ﺗﺎ ۱۰۰ ﻧﻔﺮ) ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﺍﻋﻀﺎ ﺩﺭ ﺷﻮﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﻭﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖﺣﻘﻮﻕ ﺍﺳﺖﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻋﻀﺎ ﻛﻤﻚﻫﺎﻱ ﻣﺎﻟﻲ ﺑﺎﺑﺖ ﺣﻖ ﺣﻀﻮﺭ ﻭ ... ﺩﺭ ﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﺑﺨﺶﻫﺎ (۵۰ ﺗﺎ ۸۰ ﻋﻀﻮ ﺩﺭ ﻛﻼﻥﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺑﻴﻦ ۳۰ ﺗﺎ۶۰ ﻧﻔﺮ ﻋﻀﻮ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺩﻳﮕﺮ) ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﻗﻠﻤﺮﻭﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﺑﺨﺶ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺪﻳﺮ ﻭ ﺭﺋﻴﺲ ﺗﺸﺮﻳﻔﺎﺗﻲ ﺑﺨﺶ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﺭه ﺗﺸﻜﻴﻼﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻧﺪ. ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﮔﺬﺍﺭﻱﻫﺎﻱ ﻋﺎﻡ ﻭﺍﺻﻮﻟﻲ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺷﻮﺭﺍ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭﺣﺎﻟﻲﻛﻪﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎﻳﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱﺷﻮﺭﺍ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﺑﻪ ﺍﻋﻀﺎﻱﺷﻮﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺎﺭه ﻭﻗﺖ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﻣﻲﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﭘﺎﺭهﺍﻱ ﺍﺯ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﺷﻮﺭﺍ ﺗﺨﺼﺺ ﻳﺎﺑﻨﺪ. ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺷﻮﺭﺍﻭ ﻳﻚ ﺳﻮﻡ ﺑﻘﻴﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥﻭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻴﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎء ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻣﺎﻟﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯﺍﻋﻀﺎﻱﺷﻮﺭﺍ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﺻﻮﻻ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻛﻤﻴﺘﻪ (سیاﺳﺖﮔﺬﺍﺭﻱ ﻭ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻣﻨﺎﺑﻊ) ﻭﺗﻴﻢ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ ﻗﻮﻱ (ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﻳﺮﺍﻥ ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﻣﺪﻳﺮ ﻛﻞﺍﺟﺮﺍﻳﻲ ﺷﻮﺭﺍ) ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺷﻮﺭﺍﻫﺎ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻛﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﺯﺍﺩﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺷﻮﺭﺍ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.
ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ
ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ ﺩﺭ ﺩﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﻭﻇﺎﻳﻒﻛﺎﻧﺘﻲ ﻭﻭﻇﺎﻳﻒ ﺑﺨﺶ ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪﻱ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺷﺮﺡ ﺩﺍﺩﻩﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ:
۱. ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﺗﺸﻜﻴﻼﺕ ﻛﺎﻧﺘﻲ:
ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺍﻟﺰﺍﻣﻲ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﺑﺮﺳﻪ ﻧﻮﻉ ﻫﺴﺘﻨﺪ:
• ﺍﻭﻝ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺍﻗﻠﻴﻤﻲﻭﺳﻴﻌﻲ ﺍﺳﺖ؛ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻳﻚ، ﻃﺮﺡﻫﺎﻱ ﺟﺎﻣﻊ، ﻃﺮﺡﻫﺎﻱﺗﻮﺳﻌﻪﺍﻱ، ﻃﺮﺡ ﻫﺎﻱ ﺗﻔﺼﻴﻠﻲ ﻭ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻃﺮﺡﻫﺎﻱ ﺑﻬﺴﺎﺯﻱ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﺮﺍﻓﻴﻚ، ﺣﻤﻞﻭﻧﻘﻞ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺮﺍﻩﻫﺎ ( ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺟﺎﺩﻩﻫﺎﻱ ﺍﺻﻠﻲﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺮﻛﺰﻱ ﺍﺳﺖ)، ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻳﻤﻨﻲ ﻭ ﺁﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ،ﺟﻤﻊﺁﻭﺭﻱ ﻭ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺯﺑﺎﻟﻪ، ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﺯ ﻣﺼﺮﻑﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﻲ، ﻛﻪﺗﺤﺖﻧﻈﺮ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﻭﻳﮋهﺍﻱ ﺍﺯ ﺷﻮﺭﺍﻱ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﺍﺳﺖﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻥﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﻴﻪ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺷﻮﺭﺍ ﺷﺮﻛﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
• ﺩﻭﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻱ ﺍﺟﺮﺍﻳﻲ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﻛﺎﻧﺘﻲ؛ ﺍﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﻪﻳﻚ ﺣﻮﺯﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﺴﺘﻠﺰﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺳﻄﺢﻛﻼﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ ﻭ ﺗﺨﺼﺼﻲﺗﺮ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺷﻨﺎﺳﺎﻥ ﻭﺗﺠﻬﻴﺰﺍﺕ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺑﺘﺪﺍﻳﻲ ﻭ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﻲ، ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻭﻳﮋه ﻣﻌﻠﻮﻻﻥ ﺫﻫﻨﻲ ﻭ ﺟﺴﻤﻲ، ﻣﺪﺍﺭﺱﭘﻴﺶﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﻲ، ﺍﻣﻮﺭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻣﺤﻠﻲ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﻲ ﻏﻴﺮ ﻛﻼﻥﺷﻬﺮﻱ، ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﻛﺎﻧﺘﻲ ﺍﺳﺖ. ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪﻛﻮﺩﻛﺎﻥ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ، ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﻱ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﻲﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎﻥ، ﺑﺎﺷﮕﺎﻩﻫﺎﻱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻭ ﻋﻤﻮﻣﻲ، ﺗﻮﺯﻳﻊ ﻏﺬﺍ، ﺍﺩﺍﺭهﻛﺎﺭﮔﺎه ﻭ ﻣﺴﻜﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩﺳﺎﻟﻤﻨﺪ ﻭ ﻣﻌﻠﻮﻝ ﻭ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺍﺯ ﻛﻮﺩﻛﺎﻥﺑﻲﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺭﺍ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ.
• ﺳﻮﻡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺳﻄﺢﻛﺎﻧﺘﻲ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠﻲﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ؛ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻭ ﺍﺩﺍﺭه ﻣﻮﺯهﻫﺎ،ﮔﺎﻟﺮﻱﻫﺎ ﻭ ﺍﻣﺎﻛﻦ ﺗﻔﺮﻳﺤﻲ. ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺑﻬﺪﺍﺷﺘﻲ، ﮔﺎﺯ، ﺑﺮﻕ، ﺁﺏ ﻭﺩﻓﻊ ﻓﺎﺿﻼﺏﺩﺭ ﺣﻮﺯه ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﺍﺕ ﺣﻜﻮﻣﺖﻫﺎﻱ ﻣﺤﻠﻲ ﻧﺒﻮﺩه ﻭ ﺍﺯﻃﺮﻳﻖ ﻫﻴﺌﺖﻫﺎﻳﻲ ﻣﻠﻲﻭ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺮﻛﺰﻱﻣﻨﺼﻮﺏ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﭘﺬﻳﺮﺩ.
۲. ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻱ ﺑﺨﺶﻫﺎ: ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺷﻮﺭﺍﻱ ﺑﺨﺶﺍﺳﺖ.
ﺗﻤﺎﻡ ﻭﻇﺎﻳﻔﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺑﺨﺶﻫﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺷﺪه، ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺟﻨﺒﻪ ﺍﻟﺰﺍﻣﻲ ﻭ ﻳﺎ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.ﺍﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴتﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺤﻠﻲ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﺭﻳﺰﻱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﻫﺎﻱ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﺭﺑﺮﻱ ﻫﺎﻱ ﺍﺭﺍﺿﻲ، ﺣﻔﻆ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺧﻴﺎﺑﺎﻫﺎﻱ ﻓﺮﻋﻲﺷﻬﺮ، ﺍﻳﺠﺎﺩ ﭘﺎﺭﻛﻴﻨﮓ ﺍﺗﻮﻣﺒﻴﻞ ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎﻱ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻣﺤﻠﻲ، ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﻜﻦ ﺍﺯ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻳﺠﺎﺩﻣﺴﻜﻦ ﺩﻭﻟﺘﻲ، ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﻱ ﻧﻮﺍﺣﻲ ﺷﻬﺮﻱ، ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﻣﺴﻜﻦ، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﺤﻼﺕ، ﺗﻬﻴﻪ ﻣﺴﻜﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻲﺧﺎﻧﻤﺎﻥ ﻭﺟﻤﻊﺁﻭﺭﻱ ﺯﺑﺎﻟﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﻠﻲ ﺷﻮﺭﺍﻫﺎﻱ ﺑﺨﺶ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺩﺭﻗﻠﻤﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
بخش هفتم- نظام مالی مدیریت شهری
در انگلستان که از کشورهای توسعه یافته می باشد منابع مالی حکومت های محلی (شهرداری ها) از سه منبع عمده تامین می شود:
• اعانات دولتی به میزان ۴۰ درصد
• عوارض و مالیات های محلی به میزان ۳۰ درصد که توسط مالکان زمین و ساختمان پرداخت می شود.
• مبالغ اجاره ای که از محل واحدهای مسکونی استیجاری که متعلق به حکومت های محلی است وصول می شود.
اصولا یک پنجم از هزینه های حکومت های محلی از طریق استقراض تامین می شود. حکومت های محلی می توانند از طریق انتشار اوراق بهادار و قرض از خزانه، وام برای ارائه خدمات عمومی دریافت و کمبود های مالی مقطعی خود را جبران کنند.
بخش هشتم- نوآوری های شهری
طرح خلاقه شهر هوشمند بریستول به عنوان برگزیده نهایی دومین جایزه بین المللی گوانگژو اعلام شد. ازجمله برنامه های مهم یو سی ال جی که هر دو سال یک بار برگزار می گردد اهدای جایزه بین المللی گوانگژو برای خلاق ترین و بهترین نوآوری های شهری است. این برنامه در فاصله روزهای ۲۷ تا ۲۸ نوامبر به همراه نشست ها و برنامه های آموزشی در شهر گوانگژو چین اجرا شد و برترین ایده های شهری که در جهت بهبود شرایط اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی شهر مؤثر بوده اند بررسی و طرح گردیدند. در داوری طرح های ارائه شده چهار عامل مهم نوآوری، اثربخشی، تکرارپذیری و میزان اهمیت و الزامی بودن از سوی کمیته فنی مورد ارزیابی قرار می گیرد. کمیته فنی جایزه گوانگژو ۲۰۱۴ میلادی که از ماه سپتامبر فعالیت خود را آغاز کرده بود، پس از بررسی ۲۵۹ طرح ارائه شده از ۱۵۹ شهر جهان، در نهایت ۱۵ ایده و نوآوری برتر شهری را معرفی نمود. در این میان شهر بریستول ( انگلستان) با پروژه شهر هوشمند بریستول در رتبه چهارم این رده بندی جای گرفت.
بخش نهم- کیفیت زندگی شهری
رده‌‍بندی شهرهای جهان بر مبنای مقایسه و امتیازبندی شهرهای جهان در آموزش، امنیت، حمل ونقل، تامین اجتماعی، درآمد سرانه،سلامت و درمان، آب وهوا، اوقات فراغت ، توانایی خرید و ۲۹ شاخص دیگر است که توسط موسسه منابع انسانی مرکر به انگلیسی: (Mercer Human Resource Consulting) برای ۲۲۱ شهر جهان ارائه شده است. در این رده بندی، انگلستان رتبه ۳۹ را به خود اختصاص داده است.
شماری از اقتصاددانان "واحد اطلاعات اقتصادی"(EIU) براساس سطح درآمد سرانه و هزینه‌های سبد خانوار، سطح دسترسی به کالاها و خدمات مناسب و با کیفیت و خدمات بهداشت و درمان ۱۱۰ کشور جهان را رتبه بندی کرده اند. به نقل از پایگاه خبری اینترنشنال بیزنس تایمز، در این جدول شاخص ایده آل را در عدد ۱۰ را در نظر گرفته و به طور نمونه با توجه به درآمد و شاخص ارزان بودن کالاها و خدمات و دسترسی آسان ۱۱۰ کشور جهان را رتبه بندی کردند. در این میان انگلستان با شاخص ۶/۹۱۷ رتبه ۲۹ را به خود اختصاص داده است.
بخش دهم- سیاست‌های کارآفرینی
به گفته بانک جهانی، از نظر سهولت اداره ی یک شرکت، بریتانیا مقام اول را در میان کشورهای اروپایی دارد. نرخ مالیات بر درآمد شرکت‌ها در بریتانیا یکی از پایین ترین نرخ‌های مالیات بر در آمد در بین کشورهای عضو اتحادیه ی اروپاست. از نظر موانع موجود برای کارآفرینی ،بریتانیا آسانترین قوانین جهان را برای کارآفرینی دارد. نیروی کار در این کشور بسیار کارا هستند:بریتانیا خانه ی بسیاری از دانشگاههای برتر دنیاست و فارغ التحصیلان دانشگاه در بریتانیا بسیار آموزش دیده هستند. دانشگاههای بریتانیا از قویترین مراکز تحقیق و پژوهش در جهان هستند واین دانشگاهها در زمینه های پژوهشی ارتباط بسیار نزدیکی با صنایع دارند. کیفیت زندگی در بریتانیا بسیار بالاست: نظام بهداشت و درمان در این کشور رایگان می باشد بورس لندن بزرگترین و فعالترین مرکز بورس در دنیاست و در ده سال گذشته بخش خصوصی در بریتانیا به فعالترین بخش تبدیل شده است و مالکیت عمومی به حداقل رسیده است. در بریتانیا چندین گروه نیاز به مجوز اشتغال ندارند که از آن جمله می توان به اتباع کشورهای اتحادیه اروپا ، اتباع کشورهای مشترک المنافع بریتانیا که یکی از والدینشان متولد بریتانیا باشد و یا افراد رده های سنی ۱۷ تا ۲۷ سال که جهت احراز موقعیت شغلی در ایام تعطیلات (حداکثر برای مدت۲سال ) به این کشور مهاجرت می نمایند، اشاره نمود.سایر افراد، پیش از ورود به بریتانیا ، ملزم به مشاوره با کنسولگری یا سفارتخانه بریتانیا مستقر در کشور متبوع خود، می باشند.
شرایط کاری در بریتانیا مناسب بوده و کارکنان این کشور نسبت به سایر کشورهای اتحادیه اروپا، از طولانی ترین میانگین ساعت کاری(۴۰ ساعت درهفته)برخوردار می باشند. اکثریت کارکنان از تعطیلات سالیانه چهار هفته ای با کارمزد مازاد برحقوق برخوردار می باشند.درشهرهای بزرگ، به ویژه لندن، فرصت های شغلی کوتاه مدت فراوانی وجود دارد. طبق آمار بدست آمده طی سال۲۰۱۱، بالغ بر ۲/۱ میلیون نفر از شهروندان انگلیسی به شغل دوم مبادرت داشته اند. از جمله مهم‌ترین صنایع مورد توجه در شغل دوم می توان برمشاغل آموزشی و پرورشی، بهداشتی، مشاغل اجتماعی، هتل داری و رستوران داری اشاره نمود. در این اثنا، همچنین، بالغ بر۱/۷ میلیون نفر (معادل۷% کارکنان) نیز به مشاغل موقت اشتغال داشته اند. به طور کلی میتوان گفت که مشاغل موقت در انگلستان کمتر از سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپاست. به طور کلی، افزایش اخیر نرخ اشتغال درمشاغل دائم بوده و تعداد افراد برخوردار از شغل دوم طی بهار۲۰۱۱، بر۴۸۰ هزار نفر (معادل۲۸% ) و تعداد افراد برخوردار از مشاغل موقت بر۵۲۲ نفر (معادل۳۰% ) بالغ می گردد. ازجمله روندهای اصلی درازمدت در بازار کار کشور انگلستان می توان بر رشد تعداد زنان شاغل اشاره نمود که موارد ذیل از آن جمله می باشد:
- افزایش تعداد زنان شاغل به ۱۲/۶ میلیون نفر تا سال۲۰۱۱( افزایش۱میلیون نفری یا ۹/۵% ظرف۱۰ سال)
- اشتغال به کار۷۰% زنان رده سنی اشتغال
- اشتغال به کار۶۵ % زنان دارای فرزند
- افزایش تعداد مشاغل دائم زنان بر۳۴۷ هزار فرصت شغلی ( معادل۶% ) تا بهار سال۲۰۱۱
ازجمله اصلی ترین دلایل مشارکت بیشتر زنان در بازار کار، می توان به افزایش نرخ متارکه زنان کمتر از ۳۰ سال اشاره نمود.
مواردی که در سیاست‌گذاری کارآفرینی در انگلستان مورد توجه قرار گرفته است، عبارتند از:
• ایجاد فرهنگ مخاطره پذیری و کارآفرینی
• تشویق و ترغیب بازارهای پویا برای کسب و کارهای در حال ظهور
• ایجاد ظرفیت‌هایی برای رشد کسب و کارهای کوچک
• بهبود وضعیت دسترسی به سرمایه برای کسب و کارهای کوچک
• تشویق و ترغیب مخاطرهپذیری در جوامع محروم و گروه های بی نماینده
• بهبود وضعیت ارائه خدمات دولتی برای کسب و کارهای کوچک
• توسعه قوانین و خط مشی‌های بهتر برای کسب و کارهای کوچک.
بخش یازدهم- حمل و نقل شهری
شبکه بسیار وسیعی از قطار و اتوبوس بین شهری در سراسر بریتانیا وجود دارد که باید اتوبوسهای محلی را که در داخل شهرها و شهرک‌ها وجود دارد و نیز شبکه کارآمد قطار زیرزمینی (که به مترو موسوم است) در لندن را به آنها اضافه کرد. خدمات اتوبوس محلی در همه شهرها و شهرک ها فعال هستند. مسافرت با بلیط‌های ارزان قیمت هفتگی یا ماهانه ارزان ترین و مناسب ترین روش سفر محلی محسوب می شود. طیف قیمتها با توجه به محل از ۵ تا ۲۰ پوند در هفته است. خدمات اتوبوسهای بین شهری تمامی شهرها و شهرکهای اصلی بریتانیا را به هم وصل می‌کنند. قطارها معمولا بسیار راحت تر و سریع تر از اتوبوس های بین شهری هستند، هر چند که قیمت آنها بالاتر است. دانشجویان و دانش آموزان شرایط دریافت « کارت قطار جوانان» را دارند که با استفاده از آن از تخفیف زیادی در کرایه قطارهای دانشجویی برخوردار می شوند. جمعیت مقیم لندن بزرگ ۷.۷۵ میلیون نفردر اواسط سال ۲۰۰۹ تخمین زده شده است، افزایش ۸۵۰۰۰ یا ۱.۱ درصد از ۷.۶۷ میلیون در سال ۲۰۰۸ . بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹ جمعیت لندن با رشد ۵.۷ درصد یا بیش از ۴۱۶۰۰ نفر، بیش از هر منطقه دیگر در بریتانیا رسیده است. رشد جمعیت در سال های اخیر در لندن به طور عمده توسط تغییر طبیعی (تولد بیش از مرگ و میر)، رانده شده است که این ۷۸۰۰۰ نفر به جمعیت لندن افزوده است. تعداد مسافران، افرادی که خارج از لندن بزرگ زندگی می کنند اما برای کار کردن به لندن سفر می کنند، از ۷۰۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۴ به ۷۹۰۰۰۰ در سال ۲۰۰۸ افزایش یافته و سپس به ۷۷۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۹ سقوط کرد اما به ۸۱۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۰ مجدداً افزایش یافت. همچنین تعداد مسافران خارج شده از لندن به مناطق شرق و جنوب شرق جهت کار روند افزایش از ۳۲۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۸ به ۳۵۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۹ نشان داده است. تعداد مسافرین با اقامت یک شب و گردشگران خارجی در لندن در سال ۲۰۰۹ کاهش یافته است که منعکس کننده شرایط رکود در اقتصاد ملی و جهان می باشد. بازدید کنندگان از لندن از بقیه انگلستان به ۱۰.۸ میلیون نفر، ۵ درصد کمتر از سال ۲۰۰۸ رسیده و برابر با حدود ۶۵۰۰۰ نفر هر شب به طور متوسط لندن بازدید کننده داشته است. بازدید کنندگان خارج از کشور ۱۴.۲ میلیون یا بطور متوسط ۲۳۵۰۰۰ نفر در یک شب با ۴ درصد کاهش نسبت به سال ۲۰۰۸ مواجه بوده است. نیروی کار در لندن بیش از ۴.۷۵ میلیون نفر در ماه ژوئن سال ۲۰۱۰ بوده است. رشد نیروی کار سالانه در لندن در حال حاضر منفی می باشد.
شکل ۱- جمعیت لندن بزرگ (میلیون نفر)
شکل ۱ روند بلند مدت در جمعیت مقیم لندن بزرگ را نشان می دهد. از شروع دههٔ ۱۹۹۰ تا کنون جمعیت لندن کمی بیش از ۱ میلیون نفر افزایش یافته است که نشانگر متوسط رشد سالانهٔ ۰.۷ درصد در طی ۲۰ سال قبل است. جمعیت لندن در سال ۱۹۰۱ برابر با ۶.۵ میلیون نفر، در ۱۹۶۱ برابر با ۷.۴ میلیون نفر و در سال ۲۰۰۹ برابر با ۷.۷۵ میلیون نفر بوده است که از ثبات نسبی برخوردار می باشد. برای جمعیت لندن ادامه رشد در حدود ۱.۱ میلیون نفر بیشتر انتظار می رود – جمعیت لندن بزرگ ۸.۸۳ میلیون نفر تا ۲۰۳۱ پیش بینی می شود.
حرکت و جابجائی مردم به منزله “سفر” است. واحد معمول مورد استفاده برای اندازه گیری جابجائی مسافر سفر است. سفر حرکت فرد از یک مکان به مکان دیگر برای رسیدن به یک هدف و یا انجام فعالیت در مقصد است. فعالیت ها معمولاً ربطی به روند خود سفر ندارند و سفر پس از آنکه به مقصد می رسیم به اتمام میرسد. امّا ممکن است که در نقاطی بین راه، مسافر برای تغییر از یک روش سفر به روش دیگر، برای مثال ، برای تغییر از اتوبوس به قطار، توقف نماید. این تعویض وسیلهٔ نقلیه منجر به شکستن سفر به “مراحل سفر” جداگانه می شود. بسیاری از آمار سفرها به دست آمده از مشاهدات و یا عملیات حمل و نقل بر اساس مراحل سفر، نه سفر کامل است. شکل ۲ تخمین متوسط کل حجم تعداد سفر روزانه در لندن بزرگ از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۹ را نشان می دهد. پیاده روی و وسایل نقلیه عمومی جمعاً بیش از ۶۴ درصد حمل و نقل را شامل می شوند و این روند کاهش ترافیک وسایل نقلیه شخصی با اعمال محدودهٔ تردد در مرکز لندن و با وضع مالیات ترافیک در سالهای اخیر ادامه یافته است.
شکل ۲- کل حجم سفر در لندن بزرگ. تخمین متوسط تعداد سفر روزانه از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۹
سهم معین هر نوع وسیلهٔ جابجائی از مراحل سفر روزانه در لندن در ۲۰۰۹ در شکل ۳ نشان داده شده است. ۳۶ درصد مسافرت های شهری با وسائل نقلیهٰ شخصی می‌باشد. ۴۰ درصد از سفرها با اتوبوس، مترو و قطارهای شهری است. مترو لندن را underground می‌نامند و قطار سبک لندن را DLR می‌گویند. در لندن قطار شهری دیگری که روی زمین حرکت می کند وجود دارد که آنرا بریتیش ریل می گویند. در مورد هر یک از این وسایل حمل و نقل در بخش دوم بتفضیل توضیح خواهم داد.
شکل ۳- سهم انواع وسایل نقلیه در مراحل سفر روزانه در لندن در ۲۰۰۹
در دراز مدت، همچنانکه در شکل ۴ نشان داده شده، تعداد کل سفر روزانه مردم که وارد به مرکز لندن در اوج صبح و طی روزهای کاری هفته سال، بعد از سال ها بین ۱.۰ میلیون تا ۱.۲ میلیون نفر کاملا با ثبات بوده است. از لحاظ تاریخی این مجموعه یک الگوی ادواری پس از چرخه اشتغال در مرکز لندن را نشان می دهد. در سال های اخیر، مجموع کل سفر در سال ۲۰۰۸ به اوج ۱.۱۴ میلیون نفر رسید، افزایش ۱ درصد نسبت به سال قبل وسپس نسبتا به شدت با نرخ ۴ درصد سقوط به ۱.۱۰ میلیون نفر در سال ۲۰۰۹ کاهش یافت، که منعکس کننده تاثیر رکود اقتصادی سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ می باشد. رنگ نازنجی نشانگر استفاده از موتور سیکلت و اتومبیل شخصی در لندن می باشد که بطور دائم در حال کاهش طی سال های متوالی بوده است و این از سیاست‌های خوب کنترل ترافیک و کاهش آلودگی شهر لندن می باشد.
شکل ۴- تعداد افراد وارد شده به مرکز لندن در اوج صبح طی روزهای کاری هفته از سال ۱۹۷۸ تا سال ۲۰۰۹
شکل ۵ مسافت طی شده در هر روز (کیلومتر) توسط ساکنان لندن را نشان می دهد. بطور متوسط افراد ورودی به مرکز لندن از حومه روزانه حدوداً ۱۴ کیلومتر و افرادی که در مرکز زندگی می کنند تقریباً ۸.۵ کیلومتر در روز سفر می کنند. بطور متوسط ۶ کیلومتر از این سفرها توسط اتوبوس، مترو و قطار انجام می شود.
شکل ۵- مسافت طی شده در هر روز (کیلومتر) توسط ساکنان لندن
اهداف این سفرها به تفکیک در شکل ۶ نشان داده شده است. ۳۱ درصد از این سفرها جهت خرید و کارهای شخصی می باشد. ۲۶ درصد برای تفریحات و ۸ درصد برای کارهای آموزشی و ۶ درصد برای کار.
شکل ۶- هدف سفرهای ساکنان لندن در ۷ روز هفته ۲۰۰۷/۲۰۰۸
شکل ۷ توزیع تعداد سفرهای ساکنان لندن بزرگ بر حسب هدف سفر با توجه به ساعت خروج در روزهای کاری هفته را نشان می دهد. در روزهای کاری هفته، اول صبح دوره اوج است که به وضوح قابل تشخیص است که نشانگر قله تردد برای رسیدن سرکار و بویژه، سفرهای مربوط به مکانهای آموزشی از قبیل مدارس و دانشگاه ها می باشد.
خرید کردن و سفرهای کسب و کار شخصی در طول قسمت وسط روز متمرکزند. اوج سفر بازگشت بعد از ظهر توسط اهالی لندن با بیش از ۲ میلیون سفر درساعت ۱۵:۰۰ شروع می شود. این شکل به روشنی نشان میدهد که اوج شدید در سفرهای بازگشت مربوط به آموزش، و همچنین سفر برای مقاصد دیگر می باشند.
شکل ۷- تعداد سفر ساکنان لندن بزرگ بر حسب هدف سفر با توجه به ساعت خروج در روزهای کاری هفته ۲۰۰۷/۲۰۰۸
شکل ۸ توزیع تعداد سفرهای ساکنان لندن بزرگ بر حسب هدف سفر با توجه به ساعت خروج در روزهای تعطیل آخر هفته، شنبه و یکشنبه، را نشان می دهد. مقایسهٔ شکل ۷ و ۸ تغییر مشهودی در ترکیب مسافران را در این دو روز تعطیل نسبت به روزهای کاری نمایان می نماید.
شکل ۸ (الف)- تعداد سفر ساکنان لندن بزرگ بر حسب هدف سفر ۲۰۰۷/۲۰۰۸. 
شکل ۸ (ب)- تعداد سفر ساکنان لندن بزرگ بر حسب هدف سفر ، ۲۰۰۷/۲۰۰۸ . 
بخش دوازدهم- توریسم شهری
در راستای اجرای سیاست توسعه توریسم در شهرها و مقصدهای مختلف بریتانیا، در سال ۲۰۱۳ شهر "هال" برای ۴ سال آینده، به عنوان شهر فرهنگ و گردشگری این کشور تا سال ۲۰۱۷ معرفی شد. این شهر که به عنوان زادگاه شاعرانی چون "فیلیپ لارکین"،" دندی وسوانسی بی"و "بت لیسستر" شهرت دارد، برهمین اساس واجد شرایط برای این موقعیت دانسته شده است. شهرهال همچنین دارای گالری "فرنز" و تئاتر"تروک" است. دولت بریتانیا هر ۴ سال یک بار با هدف کمک به گردشگری و اقتصاد محلی در شهرهای مختلف و دور و نزدیک در این کشور، دست به انتخاب مقصد گردشگری تازهای میزند که طی ۴ سال با کمک رسانهها مراکز و فعالان گردشگری و فرهنگی کشور مردم را تشویق به سفر به آن مرکز و مقصد انتخاب شده می‌کنند. لازم به ذکر است که برنامه انتخاب شهرفرهنگی یا مقصد گردشگری بریتانیا برای مدت ۴ سال از سال ۲۰۰۸ و در تلاش برای انتخاب دوباره لیورپول و موفقیتهای آن به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۰۸ از سوی اجلاس وزیران بریتانیا شکل گرفت. به هر روی شهرهایی که برنده این عنوان میشوند، به هیچ عنوان هیچ بودجه مالی مستقیمی از دولت بریتانیا دریافت نمیکنند. از این رو اجرای این برنامه تنها از نظر تبلیغاتی و روانی کمکی به بهبود اقتصاد محلی و گردشگری شهرهای انتخاب شده، محسوب میشود. شورای شهر هال در بیانیهای رسمی یادآور شد که با الهام از شعر "روزها" اثر"لاریکین "، قرار است هر روز از سال ۲۰۱۷ به توصیف تفاوتهای زندگی درشهر هال ، با دیگر شهرهای بریتانیا و جهان اختصاص یابد.
علاوه بر این ازجمله مهم ترین جاذبه های گردشگری انگلستان می توان به مواردی چون چشم لندن، سینمای آیمکس، مادام توسو و آسمان نمای لندن کاخ باکینگهام ، برج لندن ساعت بیگ بن و ساخنمان پارلمان انگلستان کلیسای وست مینستر و سنت پل منطقه‌ی باستانی استون هنج Stonehenge و سایر نشانه های فرهنگ پیش از تاریخ بریتانیا اشاره نمود.
بخش سیزدهم- مدیریت پسماند شهری
هدف اصلی دولت انگلستان در خصوص مدیریت پسماندهای شهری این است که بتواند تا پایان سال ۲۰۱۵، حجم پسماندهای تجاری و صنعتی خود را کاهش دهد زیرا سهم عمده ای از کل پسماندهای شهری انگلستان را ضایعات تولیدی توسط صنایع و شرکت های تجاری تشکیل می دهند. در این راستا دولت انگلستان به منظور کاهش پسماندهای تولیدی، مالیات هایی را برای صنایع مختلف و بخش تجاری در نظر گرفته است تا در قبال پسماندهای تولیدی خود احساس مسئولیت بیشتری کند.
بخش های دخیل در مدیریت پسماندهای شهری در انگلستان عبارتند از:
- آژانس محیط زیست: مسئول مدیریت یکپارچه شهری در انگلستان است. یکی از حوزه‌های کاری آن مدیریت پسماندهای شهری است. این آژانس مسوولیت دارد تا بر نحوه برخورد، نگهداری و دفع پسماندهای کنترل شده را در بیش از ۸۰۰۰ منطقه تحت این مدیریت تنظیم و کنترل کند.
- شهرداری‌ها: شهرداری ها مسئولیت جمع آوری، دفع و برنامه‌ریزی در زمینه پسماندهای شهری را دارند. علاوه بر این برای هر ناحیه و منطقه تعریف شده نیز متولیان جداگانه ای وجود دارد.
درانگلستان متداولترین روش دفع زباله دفن، سوزاندن و جذب بدون وجود اکسیژن می باشد:
دفن زباله
هرساله بالغ بر ۱۱۱میلیون تن یا ۵۷% از کل زباله کنترل شده(خانگی، تجاری وصنعتی) در محل های مشخص شده دفن می گردد .مقداری از لجن نیز به همراه زباله های معدنی در محل دفن می گردد.
انگلیس دارای معادن باارزش که برای صنعت حفاری شده اند.استخراج این محصولات معدنی حفره‌های عظیمی درزمین برجا می گذاردکه باید پروبه صورت چشم انداز درآید.استفاده ازاین مکانها برای دفن زباله یک راه حل می باشد .انگلیس دارای ژئولوژی ایده آلی در بسیاری مکانها می باشد که دفن زباله را به صورت راه حل ارزان ارائه می دهد .درسال ۱۹۹۴ تقریبا ۴۰۰۰ حفره به جا مانده وجود داشت .
مقادیر زیادی از مکانهای حفاری شده رامی توان در اروپا و آمریکا پیدا کرد .بهرحال بسیاری کشورها زمین مناسب جهت دفن به میزان کافی در اختیار ندارند و در نتیجه عمل دفن بسیار نادر می باشد .برای مثال ژاپن بسیاری از زباله هایش راتوسط سوزاندن از بین می برد.
به طور سنتی زباله باید درمحلی دفن و فراموش شود اما امروزه این کار با افزایش میزان زباله تولید شده غیر ممکن می باشد .نسل امروز باید زباله را با روشی با کمترین ضرر ممکن دفع کندو محیط زیست رابرای آینده مناسب نگه دارد .
در ادامه دو روش ممکن دفن زباله قابل استفاده تشریح می شود:
تقلیل و پراکنده کردن: این روش مبتنی برآزادسازی غیرکنترل شده مایعات زباله به محیط زیست می باشد .این نفوذ بسیار تدریجی ازطریق آب زیر زمینی ولایه های زمین شناسی می باشد .این عمل را تقلیل یا تضعیف می گویند. و بطور فرضی به میزان لازم کند می باشد تا هرنوع مواداضافه ای رادرخود حل کندتابه حدی که به طور ایمن و بی خطر درآیند .
دفن محفوظ :درشمال آمریکا ،ژاپن و اروپا این روش متداول دفن می باشد .هرگونه مایعات و گازها استخراج شده دراثر تجزیه زباله دراین روش مدیریت و اصلاح می شود .
وقتی که سایت دفن پرمی شود باید پوشیده و باسطح زمین یکسان گردد تا به عنوان منظره طبیعی جلوه کند .
سوزاندن:سوزاندن دومین روش متداول دفع زباله در بسیاری از کشورها می باشد .در انگلیس نزدیک به ۵% از زباله های خانگی، ۷% از زباله تجاری و۲% اززباله صنعتی بوسیله سوزانده دفع می شود . در موقع سوزاندن زباله انرژی بسیار زیادی تولید می شود .درکوره های مدرن ازاین انرژی جهت تولید الکتریسیته و بنابراین جلوگیری از هدر رفتن انرژی استفاده می شود .
دردهه ۹۰ میلادی بیمارستان‌های زیادی دارای کوره اشغال سوز بودند.بهرحال انتشار گازهای حاصل از سوزاندن زباله خطرناک بیمارستانی بسیار بالا می باشد. بسیاری از بیمارستانها نتوانستند قوانین لازم را رعایت کنند و مجبور به تعطیلی کوره ها شدند .امروزه بیمارستانها تمایل دارند تا در کوره بزرگ دفع موادزائد برای چند بیمارستان مشارکت کنند. تعداد وسیعی از کوره های اشغال سوز جامدات شهری با چنین مشکلی مواجه شدند و نتوانستند قوانین مربوطه را عملی کنند .بسیاری از آنها تعطیل شدند بجز ۴ مورد استثنا که به سیستم تمیز کننده گاز مجهز بودند .سیستم تمیز کننده گاز هزینه های فراوانی را می طلبد .
کوره ها به کوره های سوزاننده جرمی و دیگر انواع کوره ها کلاس بندی می شوند.کوره های سوزاننده جرمی در تمام دنیا جهت زباله های جامد شهری بکار می روند . دیگر انواع کوره ها جهت انواع دیگر مواد زائدمانند زباله های بیمارستانی استفاده می شوند .
جذب هوازی
روش جذب هوازی مانند روش دفن مواد زائد را در محفظه بسته تجزیه و متلاشی می کند .جذب درمکان با اکسیژن کافی اتفاق می افتد .باکتریها با استفاده از اکسیژن موجود مخلوط شده وبصورت شیمیایی با زباله در این محیط تکثیر می شوند . آنها زباله را بوسیله شکسته شدن مولکول‌ها وتبدیل به فرم گاز(متان)و مقادیر اندکی ازباقیمانده جامد متلاشی و تجزیه می کنند. کارخانه های فاضلاب هوازی به مقدار کافی متان جهت تولید الکتریسیته تولید می کنند .کودهای آلی جامد و مایع نیز تشکیل می شوند که برای جبران هزینه های عملیاتی می توانند بفروش برسند .
برای سالهای متمادی لجن و زباله های زراعی بروش جذب هوازی اصلاح و تصفیه می شدندو این پروسه درحال حاضربرای زباله های جامد شهری مورد استفاده قرار می گیرد. این روش نیاز به بخش تجزیه پذیر زباله دارد تا ازسایر موادتفکیک گردد و سپس درمحفظه جذب قرار گیرد . در انگلستان جذب هوازی معمولترین روش دفع زباله نمی باشد .انگلیس فقط تعداداندکی از این مکانها رادراختیار دارد وهرکدام می تواند تقریبا ۲۶۰ تا ۳۰۰ تن در سال را دفع کند .بهرحال تعدادی از این مکانها درحال حاضر توسعه داده شده اند تا استفاده ازاین روش افزایش یابد .دیگر کشورها درحال حاضراز این روش برای جذب مقادیر بسیار زیاد زباله بهره برداری می کنند .برای مثال دانمارک ۱.۱ میلیون تن زباله در سال را با این روش دفع می کند .
دیگر روش‌های دفع :
تغییر شیمیایی در اثر حرارت
این روش نسبتا جدید زباله های آلی را بدون اکسیژن حرارت داده تازغال کربن دار روغن و گازهای قابل احتراق از آن تولید شود .به طور نسبی دمای پایین ۴۰۰تا ۸۰۰ درجه سانتی گرادجهت تجریه مواد زباله بکار می رود. روغن به طور بالقوه به عنوان سوخت بدلیل داشتن انرژی بیشتر نسبت به زباله خام ٬یا به عنوان مشتقات شیمیایی اولیه بکار می روند .سوخت های جامد یا نفت سفید از زغال تولید می شود یا می تواند به عنوان کربن استفاده شود .کارخانه های تغییر شیمیایی در اثر حرارت بوسیله انرژی گازهای تولیدی درطی عملیات تجزیه حرارتی مواد زباله توان موردنیاز خود را دریافت می کنند . تحقیقات در رابطه با گسترش این روش برای زباله های جامد شهری پلاستیک تایر بیوماس و لجن در حال انجام است .استخراج تجاری از انرژی این مواد زباله ا ی نیز در حال گسترش و توسعه است . تعهد انرژی غیر فسیلی استفاده ازسیستم تغییر شیمیایی را به عنوان وسیله ای برای تولید انرژی در انگلستان را بوسیله سوبسیدهی تولید انرژی با این روش حمایت و پشتیبانی می کند .
تبدیل به گاز :
این پروسه همانند تغییر حرارتی می باشد به استثنا اینکه در این پروسه اکسیژن استفاده می شود .گاز خاکستر و قیرتولیدی دراثر واکنش با هوابخار یا اکسیژن خالص در دمای بالادرحضور کربن موجود درزباله تولید می گردد .دمای عملیاتی بالاتر از روش تغییر حرارتی ۸۰۰تا۱۱۰۰ درجه سانتیگراد برای هوا و ۱۰۰۰تا۱۴۰۰ درجه سانتیگراد برای اکسیژن بکار می‌رود. گازهای تولیدی دراین روش می تواند بطور مستقیم در محفظه احتراق بویلرها یا کوره هابکار گرفته شود وانرژی حرارتی برای تولید بخار ژنراتورهای برق یا حرارت پروسه استفاده شود.
کمپوست
زباله های آلی مانند زباله باغی و غذایی می تواند به وسیله کمپوست تجزیه شوند .این پروسه ممکن است در۴ تا ۶ هفته بسته به ثبات محصول اتفاق می افتد .خانواده هابه صورت انفرادی کمپوست درمقیاس کم رادر سالهای متمادی تجربه کرده اند ودرحال حاضر دولت انگلیس این روش را تشویق می کند .تا سال ۲۰۱۰دولت امیدوار است که ۳۰% زباله های خانگی ، بازیافت ویا کمپوست گردند . رویه کمپوست در مقیاس وسیع نیز گسترش یافته است که با جمع آوری زباله های آلی از پارکها ومکانهای مطلوب شهری صورت می گیرد . زباله باغی و غذایی به طور مستقیم از خانواده هادر مکانهای جداگانه جمع آوری می شود .وزباله های آلی جمع آوری شده در مکانهای مخصوص تبدیل به کمپوست می شوند. محصولات تثبیت شده می تواند به خاک بخصوص خاک رس جهت بهبود ساختار خاک و همچنین عملکردی همچون کود و کود گیاهی اضافه می شود. با این روش مقدارمواد قابل تجزیه در محل های دفن بشدت کاهش می یابد با این اثر که کمترین گاز ومایعات زباله ای تولید می شود . این یک مزیت بهره برداری و مدیریت محل های دفن زباله می باشد اما یک عیب برای آن دسته از محل های دفن طراحی شده جهت راکتورهای زیستی جهت تولید گاز برای بازیافت انرژی می باشد . دیگر کشورها دارای صنایع کمپوست خیلی بیشتری نسبت به یک مورد مقیاس کوچک در انگلستان می باشند . فرانسه، آمریکا ، پرتغال و اسپانیا دارای بیشترین میزان زباله های کمپوست هستند درحالی که ژاپن دارای کمترین میزان کمپوست است.
منابع:
- ساختار مدیریت شهری در انگلستان، پایگاه علمی- آموزشی نواندیش.
- افتخاری راد، زهرا (۱۳۹۲)، نگاهی به بهسازی شهری در انگلستان. نشریه اینترنتی سازمان نوسازی.
- اجزاء شکوهی، محمد (۱۳۸۱)، نقش اشتغال در توسعه شهرهای جدید انگلستان، پایگاه مجلات تخصصی نور. http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/۱۲۵۳۱۶
- کوچ، کریس (۲۰۰۰)، بازسازی شهری و توسعه پایدار در انگلستان، انتشارات الزیویر.
- همافر، میلاد و همکار (۱۳۹۳) تحلیل تطبیقی ساختار برنامه ریزی و مدیریت مناطق شهری در استرالیا، فصلنامه مطالعات شهری.
- ثنایی پور، هادی (۱۳۹۳)، سیاست های کارآفرینی در جهان. کمیسیون کارآفرینی و کسبو کار مجمع تشخیص مصلحت نظام.
- www.study۱۰۰۰.com
- www.uan. ir
- www.uws.edu.au/.../urban_management
- www.lse.ac.uk
- www.theguardian.com
- www.mohsengoudarzi.coo.ir
