نشست تخصصی مدیریت در هزاره سوم در حاشیه بیستوسومین نمایشگاه مطبوعات
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، نشست تخصصی با عنوان مدیریت در هزاره سوم در غرفه ۵۶۳ بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات از سوی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران برگزار گردید. در این نشست تخصصی در خصوص نظریههای نوین مدیریتی که موجب تعالی و بهرهوری هر چه بیشتر سازمانها بهویژه سازمانهای خدمات شهری میشوند، بحث و تبادلنظر شد. در ادامه به چکیدهای از مطالب علمی ارائه شده در این نشست اشاره گردیده است. سازمانهایی که بر کلیه منابع انسانی خود سرمایهگذاری میکنند، آنها را توسعه میدهند و از سرمایههای انسانی خود جهت آفرینش آینده سازمان استفاده بهینه میکنند. سازمانهایی که بر یادگیری جمعی و تفکر سیستمی تأکید دارند.
این سازمانها، مناسبترین راه را برای حفظ حیات، ماندگاری و رشد سازمان «یادگیری جمعی» میدانند. یادگیری سازمانی بهتدریج منجر به چابکی سازمان میشود، یعنی سازمانی که انعطافپذیر است و میتواند خود را با تغییرات محیطی سازگار کند. در چنین سازمانی بهرهوری بالا میرود. بهرهوری حاصلجمع کارایی، اثربخشی، توجه به اقتصاد، توجه به محیطزیست و رواج اخلاق در سازمان است. برای تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده اولین قدم، شناخت هدف است؛ زیرا هرگونه اقدام عملی قبل از شناخت هدف، منجر به شکست خواهد شد. دومین گام، وجود رهبران اندیشمند و تحولآفرین است. در واقع بدون یک رهبر متعهد به یادگیری، سازمان هرگز موفق نخواهد بود. سومین قدم، داشتن منابع انسانی یادگیرنده و خلاق است. کارکنانی که به تواناییهای خود وقوف کامل داشته باشند و آنها را توسعه و بهبود بخشند. شرط بعدی، تفویض اختیار به کارکنان و آموزش آنها است. وقتی اختیارات به میزان زیادی به افراد واگذار میشود و به افراد احترام گذاشته و نسبت به آنها اعتماد کامل وجود دارد، یادگیری هم صورت میگیرد. در این سازمانها، اصل مهم، وجود بینش مشترک در میان اعضای سازمان است تا آنان، دانشهای پراکنده خود را انسجام بخشند و از آنها برای اهداف سازمان استفاده کنندکه این در نهایت به بهرهوری و اعتلای سازمان میانجامد. سازمانهای یادگیرنده نه تنها از موفقیتها بلکه از شکستهای خود نیز در جهت بهرهوری استفاده میکنند.
یادگیری سازمانی و سازمانهای یادگیرنده همگی زیر چتر مدیریت دانش قرار دارند. مدیریت دانش راهی برای استقرار چابکی سازمانی است. مدیریت دانش، فرایندی است که به سازمانها یاری میکند اطلاعات مهم را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیتهایی چون حل مشکلات، آموختن پویا، برنامهریزی راهبردی و تصمیمگیری ضروری است. در پایان باید گفت در سازمانهای دانشی، دانش به سادگی منتشر میشود و در اختیار تمامی سرمایههای انسانی قرار میگیرد. در این صورت کارکنان محیط کار خود را معنادار میکنند و روشهای جدید و بهتری را در اجرای کارها مییابند. نهایتاً بهرهوری افزایش مییابد، مشتریان رضایت بیشتری دارند و توان رقابت مؤثر حاصل میشود. در واقع سازمانهایی که از طریق تحقیق و توسعه یا فرایندهای یادگیری غیررسمیتر در جهت تولید دانش جدید اقدام میکنند نسبت به سازمانهایی که بر مبنای دانش دیگران عمل میکنند، برتری دارند.