به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، درآمد پایدار یکی از مباحث مهم توسعه پایدار شهری است. درآمد پایدار باعث می شود زیست پذیری و کیفیت زندگی شهری برای نسل فعلی و نسلهای آینده به مخاطره نیفتد. همچنین درآمدهای پایدار شهری یکی از مسائل و موضوعات مهم در تاب آوری اقتصادی شهری است که می تواند یکی از مصادیق پیاده سازی اقتصاد مقاومتی در شهرهای کشور ما باشد. اتکا به درآمدهای ناپایدار شهری، قطعا موجبات کاهش تاب آوری شهرها و زمینه برای ایجاد بحران های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی را در بلند مدت ایجاد خواهد نمود و شرایط را برای ضربه پذیر نمودن اقتصاد شهری از تکانه های داخلی و خارجی فراهم تر خواهد نمود. درآمدهای پایدار در شهرداری ها به عنوان متولیان مدیریت شهری، به درآمدهایی اطلاق می شود که از سه ویژگی مهم برخوردار باشند:
• اولا درآمدها مستمر باشد و از نوع درآمدهای آنی و دفعی نباشد
• ثانیا دستیابی به این درآمدها، شرایط بهینه شهری(کالبدی، زیست محیطی و ...) را بر هم نزند
• ثالثا انعطاف پذیر باشند یعنی پایه درآمدی در طول زمان به موازات گسترش مخارج افزایش یابد
با این وصف همه شهرهای جهان بخصوص کلانشهرها به دنبال راه حلهایی برای افزایش درآمدهای پایدار خود هستند. نگاهی به وضعیت بودجه شهرهای مختلف حاکی از اینست که مهمترین منبع درآمدی پایدار در اکثر شهرهای جهان عوارض و مالیاتها هستند . منطقه کلانشهری لندن که از مراکز فرماندهی و کنترل اقتصاد جهانی است بودجه ۱۱.۵ میلیارد پوندی دارد که ۶۴درصد آن از محل عوارض و مالیاتها به دست می آید. در کلانشهر پاریس نیز بیش از ۵۰درصد درآمد ۸ میلیارد یورویی این شهر از محل مذکور حاصل می شود. حدود ۷۰درصد درآمد شهر شیکاگو از محل عوارض است . در شهر میلان ایتالیا نیز وضع به همین منوال است و بیش از نیمی از درآمد ۴ میلیارد یورویی این شهر از طریق عوارض بدست می آید. در شهرهای کشورهای رو به توسعه نیز سهم عوارض از درآمد شهرداری بالاست بعنوان مثال کلانشهر بوگوتا در کلمبیا ۶۰۰ میلیون دلار درآمد دارد که ۶۳ درصد آن از طریق مالیات به دست می آید.در آنکارا نیز حدود ۳۸درصد درآمد شهرداری از محل عوارض است.
